Jozef De Voght

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jozef De Voght (Broechem 17 september 1877 - Meerhout 17 juli 1956) was een Vlaams schrijver.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij deed zijn humaniora studies aan het Klein Seminarie te Hoogstraten om vervolgens naar het groot seminarie te Mechelen te gaan. Hij werd in 1903 tot priester gewijd te Mechelen en was onderpastoor te Westerlo en te Antwerpen. Daarna werd hij pastoor te Retie.


Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Lichte lanen (poëziebundel, 1911)
  • Sint-Agnes (oratorium, 1915)
  • Kerstliedekens (1918)
  • Landsche liederen (poëziebundel, 1920)
  • Pycke (roman, 1932)
  • Psyche (poëziebundel, 1933)
  • Maria in de Middelnederlandsche poëzie (essay, 1940)
  • Broechemsche brakken (novellen, 1945)
  • Late lente (poëziebundel, 1948)
  • Naar het licht (proza)
  • Willewanten (proza)
  • Op zoek naar een levensregel