Jules Joseph Lefebvre
Jules Joseph Lefebvre (Tournan-en-Brie, Seine-et-Marne, 14 maart 1836 – Parijs, 24 februari 1912)[1] was een Frans kunstschilder.
Leven en werk
Lefebvre studeerde aan de École nationale supérieure des beaux-arts, waar hij een leerling werd van Léon Cogniet. Hij bestudeerde in Italië het maniërisme en won in 1862 de prestigieuze Prix de Rome. In 1891 werd hij lid van de Académie des Beaux-Arts.
Lefebvre schilderde vooral portretten van personen alleen, meestal (mooie) vrouwen, vaak ook naakten. Tussen 1855 en 1898 exposeerde hij 72 portretten in de bekende Parijse salon. Na een zware depressie in 1868 veranderde zijn stijl enigszins van maniëristisch naar meer realistisch, met een vleugje melancholie en erotiek.
Behalve als kunstschilder werd Lefebvre ook geroemd als leraar in de schilderkunst. Hij doceerde aan de Académie Julian en de École des Beaux-Arts te Parijs. Als zodanig heeft hij grote invloed gehad op veel van zijn leerlingen, waarvan er diversen later ook zelf beroemd werden (William Hart, Childe Hassam, Fernand Khnopff, Georges Rochegrosse, Félix Vallotton, Paul Peel en anderen).
Galerij
-
Vittoria Colonna (1861) -
La jeune rieuse (1861) -
La Vérité (1870) -
La Cigale (1872) -
Odalisque (1874) -
Maria Magdalena (1876) -
Julia Foster Ward (1880) -
Pandora (1882) -
Japonaise (1882) -
Portrait d’une femme (1890) -
La Fiancée -
-
Jeune femme à la mandoline -
Mediterane Belle -
.jpg)
Literatuur
- Jane Turner: The Dictionary of Art, New York, 1996
Externe links
- Biografische gegevens op website Musée d'Orsay
- Biografie op Père-Lachaise
- Joseph Lefebvre: The Complete Works, jules-joseph-lefebvre.org
- Jules Joseph Lefebvre, Art Renewal Centre
Noot
- ↑ Data van geboorte en overlijden zijn niet altijd overal eenduidig gegeven. Sommige bronnen op Internet vermelden ook wel 1834 als geboortejaar. Als jaar van overlijden wordt vaak 1911 gegeven, bij dezelfde overlijdensdatum.
