Karel Candael
Karel Candael (Antwerpen, 4 september 1883 – Rotterdam, 27 maart 1948) was een Belgisch componist, muziekpedagoog en dirigent.
Levensloop
Karel Candael studeerde aan het Antwerpse Conservatorium bij Jan Blockx, Emile Wambach (harmonie), Jozef Tilborghs en Lodewijk Mortelmans (contrapunt en fuga). Na zijn opleiding was hij zeer actief in de koor- en liedbeweging en stichtte hij het koor De Zangkapel. In 1909 werd hij benoemd tot tweede dirigent van de Koninklijke Vlaamse Opera. Twee jaar later schopte hij het tot dirigent van de Koninklijke Nederlandse Schouwburg . Vanaf 1930 was hij ook dirigent van de Casino-concerten in Knokke.
Als pedagoog was Candael verschillende jaren aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium actief. Nadat hij tijdens de oorlogsjaren muziekles had gegeven in de Antwerpse stadsscholen werd hij er in 1919 leraar notenleer. In 1934 werd hij gepromoot tot leerkracht contrapunt en fuga.
Candael was ook actief als componist: zo schreef hij onder meer de balletten De zeven hoofdzonden (1927), Het Hooglied (1936) en het oratorium Het Marialeven (1941-1943) op tekst van zijn vriend Maurice Gilliams. Deze laatste werd in 1991 verfilmd door de BRT.