Karl Abraham
Karl Abraham (3 mei 1877, Bremen – 25 december 1925, Berlijn) was een Duitse psychiater en psychoanalyticus. Vooral op dit laatste terrein is hij invloedrijk geweest.
Abraham onderscheidde zich tijdens zijn studietijd als buitengewoon goede student en dankte hieraan een aanstelling als assistent van Eugen Bleuler aan het Zürichse psychiatrische instituut Burghölzli. Hier maakte hij kennis met zijn collega Carl Jung, in die tijd een fervent Freudiaan, die hem inwijdde in de theorieën van de freudiaanse psychoanalyse. Abraham maakte later kennis met Freud en werd een van zijn trouwste aanhangers en tevens een persoonlijke vriend. Lange tijd voerde de twee correspondentie over verdere uitwerking van de theorieën. Abraham was actief in de internationale psychoanalytische associatie.
Toen Jung in de loop der jaren afstand van de freudiaanse theorie begon te nemen en zijn eigen analytische psychologie begon te ontwikkelen, was het vaak Abraham die Freud hiervan op de hoogte hield. Later zou een fel conflict tussen Freud en Jung ontstaan.
Na zijn tijd in Burghölzli vestigde Abraham zich als zelfstandig zenuwarts in Berlijn. Hier was hij een van de stichters van het Berlijnse instituut voor psychoanalyse. Veel psychoanalytici van de tweede generatie volgden bij Abraham hun opleiding.
Abraham stierf in 1925. De doodsoorzaak blijft onduidelijk. Er is een lezing dat hij een longontsteking kreeg nadat hij zich had verslikt in een visgraat; ook wordt gespeculeerd dat hij gestorven zou zijn aan longkanker. In de volgende jaren werd vrijwel al zijn werk tenietgedaan door het nazisme. Zijn instituut werd omgevormd tot het Göring-Institut onder leiding van Matthias Göring, een neef van Hermann Göring.
