Kerri Pottharst

Kerri Pottharst
	Pottharst (rechts) en Cook bij de Olympische Spelen in Sydney (2000)
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Kerri-Ann Pottharst
Geboortedatum	25 juni 1965
Geboorteplaats	Adelaide
Nationaliteit	Australië
Lengte	184 cm
Sportieve informatie
Discipline	beachvolleybal
Olympische Spelen	1996, 2000, 2004
Portaal	Sport

Kerri-Ann Pottharst (Adelaide, 25 juni 1965) is een voormalig Australisch zaalvolleyballer en beachvolleyballer. Ze nam in deze laatste discipline in totaal driemaal deel aan de Olympische Spelen en werd met Natalie Cook in 2000 olympisch kampioen, nadat ze in 1996 brons hadden gewonnen. Daarnaast behaalde Pottharst in totaal 21 podiumplaatsen in de FIVB World Tour.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

1982 tot en met 1997[bewerken | brontekst bewerken]

Pottharst debuteerde in 1982 in de nationale ploeg. Ze ontwikkelde zich tot vaste waarde en werd aanvoerder van de selectie. In 1992 liep ze een knieblessure op waardoor ze haar carrière bijna moest beëindigen. Het werd duidelijk dat haar knie de harde ondergrond van de zaal niet meer aan zou kunnen en na een herstelperiode van achttien maanden maakte Pottharst de overstap naar het beachvolleybal. Ze speelde in 1994 vijf toernooien in de World Tour met Annette Huygens Tholen met een vijfde plaats in Carolina als beste resultaat. In 1995 vormde Pottharst een team met Natalie Cook. Het duo nam dat jaar aan elf FIVB-toernooien deel met als beste resultaat een vierde plaats in Espinho en Santos.

In 1996 vingen ze aan met een tweede plaats bij de officieuze wereldkampioenschappen in Rio de Janeiro. Bij de Olympische Spelen in Atlanta wonnen Pottharst en Cook de bronzen medaille door in de troostfinale het Amerikaanse duo Barbra Fontana en Linda Hanley te verslaan. In de World Tour werd verder bij zeven toernooien de top vijf gehaald en in Osaka ook de winst. Het jaar daarop speelde het duo zeven toernooien met een derde plaats in Busan alvorens ze aan de eerste officiële WK in Los Angeles meededen. Het tweetal was als vijfde geplaatst, maar verloor in de achtste finale van de Amerikaansen Karolyn Kirby en Nancy Reno.

1998 tot en met 2004[bewerken | brontekst bewerken]

In 1998 speelde Pottharst acht toernooien met Pauline Manser. Het duo eindigde als tweede in Rio de Janeiro en als derde in Dalian en won daarnaast de zilveren medaille bij de Goodwill Games in New York. Het jaar daarop speelden Pottharst en Manser nog tweemaal samen; in Acapulco waar ze tweede werden en bij de WK in Marseille. Het tweetal eindigde als zevende nadat het de vijfde herkansingsronde werd uitgeschakeld door het Amerikaanse duo Jenny Jordan en Annett Davis. Na de WK vormde Pottharst tot en met 2002 weer een team met Cook. In 1999 speelden ze nog vier toernooien in de World Tour met twee tweede plaatsen (Espinho en Osaka) en in het daaropvolgende jaar deden ze aan negen toernooien mee met drie derde plaatsen (Toronto, Espinho en Osaka). In 2000 werden Pottharst en Cook in eigen land olympisch kampioen door de finale in Sydney te winnen van het Braziliaanse duo Adriana Behar en Shelda Bede.

Het duo begon in 2001 met een overwinning in Macau en een tweede plaats in Cagliari. Daarna volgden een zevende plaats en twee vierde plaatsen. Bij de WK in Klagenfurt bereikten Pottharst en Cook de achtste finale waar ze werden uitgeschakeld door het Italiaanse duo Laura Bruschini en Annamaria Solazzi. Ze sloten het World Tour-seizoen af met een vierde en derde plaats en deden in september mee aan de Goodwill Games in Brisbane waar ze de wedstrijd om het brons verloren van het Amerikaanse duo Elaine Youngs en Barbra Fontana. In 2002 werd bij zes van de elf toernooien het podium gehaald: tweede in Stavanger en Rodos en derde in Madrid, Gstaad, Marseille en Maoming.

Het jaar daarop kondigde Pottharst aan te stoppen met professioneel beachvolleybal waarna Cook verderging met Nicole Sanderson. Pottharst maakte echter een comeback en speelde in augustus 2003 nog drie toernooien met Angela Clarke, waarna ze in 2004 uitkwam met Summer Lochowicz. Het duo speelde negen toernooien in de World Tour met een vierde plaats in Mallorca als beste prestatie. Bij de Olympische Spelen in Athene werden Pottharst en Summer vervolgens in de achtste finale uitgeschakeld door Cook en Sanderson. Na afloop van de Spelen speelde Pottharst nog een toernooi met Sanderson waarna ze haar sportieve carrière definitief beëindigde.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Kampioenschappen

1996: 3 OS
1997: 9e WK
1998: 2 Goodwill Games
1999: 7e WK
2000: 1 OS
2000: 1 NK
2001: 9e WK
2001: 1 NK
2002: 1 NK
2004: 9e OS

FIVB World Tour

1996: 2 Rio de Janeiro Open
1996: 1 World Series Osaka
1997: 3 Busan Open
1998: 2 Rio de Janeiro Open
1999: 3 Dalian Open
1999: 2 Acapulco Open
1999: 2 Espinho Open
1999: 2 Osaka Open
2000: 3 Toronto Open
2000: 3 Espinho Open
2000: 3 Osaka Open
2001: 1 Macau Open
2001: 2 Cagliari Open
2001: 3 Maoming Open
2002: 3 Madrid Open
2002: 3 Gstaad Open
2002: 2 Stavanger Open
2002: 3 Grand Slam Marseille
2002: 2 Rodos Open
2002: 3 Maoming Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel op FIVB.org
(en) Profiel op bvbinfo.com
(en) Profiel van Kerri Pottharst op sports-reference.com (gearchiveerd)

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Kerri Pottharst op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.