Naar inhoud springen

Kobalt(II)chloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door XXBlackburnXx (overleg | bijdragen) op 30 jan 2019 om 12:46. (Wijzigingen door 213.119.182.4 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Mileau)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Kobalt(II)chloride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van kobalt(II)chloride
Kristalstructuur van kobalt(II)chloride
Kobalt(II)chloride-kristallen
Kobalt(II)chloride-kristallen
Algemeen
Molecuulformule CoCl2
IUPAC-naam kobalt(II)chloride
Andere namen kobaltdichloride
Molmassa 129,84 g/mol
CAS-nummer 7646-79-9
Wikidata Q407849
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijkSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H317 - H318 - H334 - H341 - H350 - H360F - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P261 - P273 - P280 - P304+P340 - P305+P351+P338+P310 - P308+P313 - P391
EG-Index-nummer 231-589-4
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur roze-rood
Dichtheid 3,356 g/cm³
Smeltpunt 735 °C
Kookpunt 1049 °C
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kobalt(II)chloride (CoCl2) is verbinding van kobalt en chloor. Het is een rood-roze kristallijn poeder en goed oplosbaar in water.

Het gehydrateerde zout is roze van kleur, het anhydraat is blauw. Omwille van dit duidelijk kleurverschil en het feit dat de hydratatie makkelijk omkeerbaar is, wordt kobalt(II)chloride gebruikt voor de detectie van water. Hiervoor wordt meestal kobaldichloridepapier (filtreerpapier dat gedrenkt is in een kobalt(II)chloride-oplossing) gebruikt als indicatorpapiertje.