Naar inhoud springen

Kohlhiesels Töchter (1920)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kohlhiesels Töchter
Regie Ernst Lubitsch
Scenario Hans Kräly
Ernst Lubitsch
Hoofdrollen Henny Porten
Emil Jannings
Cinematografie Theodor Sparkuhl
Première maart 1920
Genre Komedie
Speelduur 65 minuten
Taal Duits (tussentitels)
Land Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Duitsland
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Kohlhiesels Töchter is een Duitse filmkomedie uit 1920 onder regie van Ernst Lubitsch. De film is gebaseerd op een Duits volkstoneelstuk en is een variatie op The Taming of the Shrew van William Shakespeare.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De Beierse herbergier Mathias Kohlhiesel heeft twee dochters, Liesel en Gretel. Vrienden Xaver en Seppl zijn beiden verliefd op Gretel. Vader Kohlhiesel wil Gretel enkel ten huwelijk geven aan Xaver wanneer ook haar oudere zus Liesel een echtgenoot vindt. Seppl raadt Xaver aan om zelf eerst te trouwen met de boerse Liesel.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Henny Porten Liesel
Gretel
Emil Jannings Peter Xaver
Jakob Tiedtke Mathias Kohlhiesel
Gustav von Wangenheim Paul Seppl

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

Na de première werd de film licht aangepast vanwege de censuur die de originele versie ongeschikt vond voor een jeugdig publiek. De film kende een groot succes bij het Duitse publiek en werd Lubitsch' populairste film gedraaid in Duitsland. Filmcriticus Luciano Palumbo bestempelde de film als meer dan slapstick waarin al elementen van de Lubitsch touch te vinden zijn, zoals in de openingsscène met Gretel en de venter. Rainer Rother van de Deutsche Kinemathek noemde de dubbelrol van Henny Porten briljant, terwijl Palumbo er enkel een filmgag in zag. Voor hem tilde vooral het acteerwerk van Emil Jannings de prent op tot een hoger niveau.[1]

Restauratie[bewerken | brontekst bewerken]

Het originele negatief van de film is verloren gegaan. Drie onvolledige nitraatkopieën van de film werden ingescand en samengevoegd op initiatief van de Friedrich-Wilhelm-Murnau-Stiftung. De gerestaureerde versie ging in première op het Internationaal filmfestival van Berlijn 2024.[2]