Kwik(II)azide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kwik(II)azide
Algemeen
Molecuulformule Hg(N3)2
IUPAC-naam kwik(II)azide
Molmassa 284,63 g/mol
CAS-nummer 14215-33-9
Wikidata Q2573741
Beschrijving Wit poeder
Vergelijkbaar met kwikfulminaat
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt (ontleedt) 212 °C
Oplosbaarheid in water 0,0257 g/L
Goed oplosbaar in tetrahydrofuraan
Matig oplosbaar in warm water
Onoplosbaar in koud water
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment 0 D
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Kwik(II)azide is een verbinding van kwik met het azide-ion. Het werd vroeger, evenals loodazide, gebruikt in slaghoedjes om een ontploffing te initiëren.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Kwik(II)azide wordt bereid door mengen van oplossingen van natriumazide en kwik(II)nitraat:[1]

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Kwik(II)azide is opgebouwd uit covalente bindingen.[2] Het komt voor als een schokgevoelig en hittegevoelig wit poeder. Het is slecht oplosbaar in koud water maar lost goed op in ethers.

Kwik(II)azide is lichtgevoelig en wordt geel bij blootstelling aan zonlicht. Bij verhitting boven 212°C ontleedt de verbinding in metallisch kwik en stikstofgas:

Bij 300°C explodeert het product.