Labradoodle
| Labradoodle | ||
|---|---|---|
| Hondenras | ||
| ||
Labradoodle
| ||
| Basisinformatie | ||
| Andere namen | Labradoedel | |
| Oorsprong | Australië | |
| Classificatie | FCI: niet erkend | |
| Bijnaam | Doodle, Doedel | |
| Eigenschappen | ||
| Schofthoogte | 60 - 65cm | |
| Gewicht | Reu: 25 - 35kg
Teef: 20 - 27kg | |
| Hoofd | Metacefaal | |
| Gebit | Schaargebit | |
| ||
| Lijst van hondenrassen | ||
De labradoodle (in Nederland ook bekend onder de naam labradoedel) is een gefokt kruisingsproduct waarbij aanvankelijk werd uitgegaan van kruisingen tussen de labrador retriever en de Franse poedel. De hond wordt door de overkoepelende organisatie FCI niet als ras erkend.
Geschiedenis
De Australiër Wally Conron is de geestelijke vader van de labradoodle, hij geeft in interviews te kennen daar niet trots op te zijn.[1]
Conron, een fokker van de Royal Victorian Guide Dogs Association, kruiste voor het eerst een poedel met een labrador in 1989. Zijn doel was om een hond te creëren die de vachtstructuur heeft van een poedel en de "will to please" van de labrador retriever. Het was ook Conron die de naam labradoodle bedacht heeft.[2] De inspiratie voor deze kruising kwam van een Hawaïaans koppel dat Wally Conron eind jaren 1980 vroeg voor hen een hulphond te fokken die bij hen zou passen. De vrouw van het koppel was slechtziend en had een blindengeleidehond nodig, maar haar echtgenoot was allergisch voor de meeste honden.[3]
Gezondheid
Aangezien de labradoodle geen echt hondenras is, is het moeilijk te voorspellen welke gezondheidsproblemen er kunnen opduiken bij deze honden. Bij rashonden kan men dit meestal nagaan via de stamboom en de bloedlijnen. Dit is meestal niet mogelijk bij de labradoodle, daarom wordt er meestal van uitgegaan dat deze honden dezelfde ziektes en gebreken kunnen hebben van zowel de poedel alsook de labrador retriever. Een gezonde labradoodle wordt ongeveer 14 jaar oud.
Beschrijving
Omdat de labradoodle een kruising en geen ras is, hebben pups geen consistente voorspelbare eigenschappen. Hoewel de meeste labradoodles een aantal gemeenschappelijke eigenschappen hebben, blijven hun uiterlijk en gedragskenmerken tot op zekere hoogte onvoorspelbaar. Er zijn verschillende kleurvariëteiten zoals wit, rood, bruin, zwart, zilver-, karamel- chocoladebruin, abrikoos en goudkleurig. Ook de textuur van de vacht kan sterk verschillen. Sommige labradoodles hebben bijvoorbeeld krullen, terwijl andere lange sluikharen hebben, of kortharig zijn. De labradoodle werd oorspronkelijk gefokt om te dienen als hypoallergene assistentiehond.
-
Blond -
Bruin -
Peper en zout -
Zwart
Grootte
Labradoodles kunnen zeer verschillende afmetingen hebben omdat er nog geen uniformiteit van fokpraktijk en consensus over fokrichting bestaat. De schofthoogte kan sterk variëren, maar over het algemeen is de hond ergens tussen de 60cm en 65cm hoog. Een volwassen reu kan tussen de 25kg en de 35kg wegen, en een teef tussen de 20kg en de 27kg. De staartaanzet begint vrij laag. De staart zelf wordt vaak krom omhoog gedragen.[4]
Hoofd
Het hoofd is breed met welgevormde wenkbrauwen. De snuit is korter dan de hersenschedel.[4] De labradoodle heeft grote, levendige, ovale ogen.[4]
Aard
De labradoodle is een hond met een vrolijk karakter en met een grote "will to please". Ze kunnen de emoties van hun baas goed aanvoelen, een kwaliteit die hen erg geschikt maakt als therapiehond.[4]
Omgang
Verzorging
De vacht van de labradoodle vraagt enige tijd en aandacht, ongeacht of de hond krullen heeft of niet. Het wordt aangeraden de vacht wekelijks tot dagelijks te borstelen, afhankelijk van de lengte en de textuur. Hierbij besteedt men best extra aandacht aan de plaatsen op het lichaam waar er veel wrijving is zoals: de oksels, de lies en achter de oren. Op deze plaatsen ontstaan gemakkelijk klitten in het haar.
Net zoals bij de poedel kan het zijn dat de vacht van deze hond onophoudelijk blijft groeien. Daarom gaan vele labradoodles ook om de 8 à 12 weken naar een hondenkapsalon om de vacht bij te knippen. Sommige eigenaars opteren om de vacht te laten afscheren door de trimmer, terwijl andere liever een mooi kapsel laten knippen. Sommige labradoodles mogen echter niet geschoren worden omdat hun vachtstructuur dat niet toelaat. Men vraagt dus best eerst advies aan de hondentrimmer vooraleer men een beslissing neemt over wat te doen met de vacht.
Opvoeding
In het algemeen is de labradoodle een erg aangename huishond die erg intelligent is met een enorme "will to please". Door zijn intelligentie is deze kruising makkelijk te trainen, maar heeft deze ook een consequente opvoeding nodig anders kan het een vervelende hond worden.[5]
Activiteiten
Zoals al eerder vermeld zijn labradoodles erg energieke, intelligente en veelzijdige honden. Dit maakt hen erg geschikt voor de volgende activiteiten:
- Agility
- Dock diving
- Dogdance
- Frisbee
- Gehoorzaamheid
- Zwemmen
Controverse
Allergenen, zoals eiwitten uit de vacht, huidschilfers en speeksel, veroorzaken bij mensen die er gevoelig voor zijn na inademing allergische klachten. Verkoopargument voor als hypoallergeen aangeboden honden zoals de labradoodle is dat ze minder of geen allergenen uitscheiden. Volgens diergeneeskundigen bestaan dergelijke honden niet.[6]
- ↑ Our Dogs Publishing, https://www.ourdogs.co.uk/News/2011/news.php. Geraadpleegd op 21 augustus 2017.
- ↑ IEALB, IEALB - Geschiedenis van de Australian Labradoodle. www.iealb.eu. Geraadpleegd op 21 augustus 2017.
- ↑ Ellis Hamburger, Labradoodle inventor: I created a 'Frankenstein'. The Verge (7 februari 2014). Geraadpleegd op 21 augustus 2017.
- ↑ a b c d Alle informatie over het Labradoodle of Australian Labradoodle ras. Labradoodleinfo. Geraadpleegd op 21 augustus 2017.
- ↑ Labradoodle. Hondencentrum. Geraadpleegd op 21 augustus 2017.
- ↑ Tessa Louwerens (2015-05). De hypoallergene hond bestaat niet (.pdf), nr. 5. Tijdschrift voor Diergeneeskunde.