Naar inhoud springen

Lederschallebijter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wikiwerner (overleg | bijdragen) op 21 dec 2019 om 16:04. (http://woordenlijst.org/leidraad/16/3, replaced: noordoost- → Noordoost- met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Lederschallebijter
Lederschallebijter
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Coleoptera (Kevers)
Familie:Carabidae (Loopkevers)
Geslacht:Carabus (Schallebijters)
Soort
Carabus coriaceus
Linnaeus, 1758
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lederschallebijter op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Insecten

De lederschallebijter of lederloopkever (Carabus coriaceus) is een kever uit de familie der loopkevers (Carabidae). Het is de grootste loopkeversoort in Nederland. De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.

Ondersoorten

  • Carabus coriaceus coriaceus
  • Carabus coriaceus cerisyi Dejean, 1826
  • Carabus coriaceus excavatus Charpentier, 1825
  • Carabus coriaceus kindermanni Waltl, 1838
  • Carabus coriaceus mediterraneus Born, 1906
  • Carabus coriaceus rugifer Kraatz, 1877

Beschrijving

De kever kan ongeveer 30 tot 40 millimeter lang worden en is daarmee een relatief grote soort. Hij heeft een vrij breed borststuk en achterlijf. De kleur is geheel zwart tot zeer donkerbruin, de dekschilden hebben vele vrij grove putjes die elkaar soms raken waardoor ze op rimpeltjes lijken; duidelijke lengtegroeven ontbreken. Het halsschild en de kop zijn gladder; met name het halsschild heeft een paarse glans. De poten en antennes zijn sprieterig, en de grote kaken zijn goed zichtbaar. De vleugels zijn bij deze soort rudimentair aanwezig; vliegen kan de lederschallebijter niet. De larve is bruin van kleur en lijkt enigszins op een heel lange pissebed vanwege het met platen beschermde lichaam.

Levenswijze

Het is een snelle loper die vooral van wormen, slakken en aas leeft; levende prooien worden met verterende sappen ingespoten en de vloeibare inhoud wordt vervolgens opgezogen. Bij verstoring spuit de kever de maagsappen naar zijn belager ter verdediging. Ook de larve is carnivoor en leeft van wormen en slakken. De larve is meerjarig en heeft tot drie jaar nodig om zich te ontwikkelen. Zowel larve als kever zijn nachtactief en verstoppen zich overdag.

Verspreiding

De lederloopkever leeft in liefst niet te droge loof- en gemengde bossen. Hij is niet algemeen en komt voor in grote delen van Europa. In Nederland is de soort voornamelijk te vinden in het zuiden maar is inmiddels ook in Noordoost-Nederland waargenomen. In België komt de kever voor in de Ardennen.

  • (en) Gedetailleerde foto's van de lederloopkever.