Naar inhoud springen

Lee Kerslake

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lee Kerslake
Lee Kerslake
Algemene informatie
Geboren 16 april 1947
Geboorteplaats Winton
Overleden 19 september 2020
Overlijdensplaats LondenBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Werk
Beroep muzikant
Instrument(en) drumstel
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Lee Kerslake (Winton, 16 april 1947 - 19 september 2020) was een Engelse muzikant, die vooral bekend werd als drummer en achtergrondzanger van de rockband Uriah Heep en zijn samenwerking met Ozzy Osbourne begin jaren tachtig.

Kerslake speelde aan het einde van de jaren '60 tot begin jaren '70 in band genaamd The Gods, zij gaven drie albums uit. Vervolgens stapte hij in november 1971 over naar Uriah Heep om deze band in 1979 weer te verlaten en in april 1982 terug te keren. Hij speelde ook op de solo-albums van David Byron en Ken Hensley. Op het album Firefly werd hij Lee "The Bear" Kerslake genoemd. Deze bijnaam kreeg hij vanwege zijn baardgroei en zijn stevige bouw.

Eind 2018 kreeg hij te horen dat hij terminale kanker had, hij overleed eind zomer 2020.[1]

  • Genesis (1968)
  • To Samuel a Son (1969)
  • The Gods Featuring Ken Hensley (1976)
  • Gods
  • Orgasm (1970)
  • Toe Fat (1970)
  • Albert One (1971)

Met Uriah Heep

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Demons and Wizards (1972)
  • The Magician's Birthday (1972)
  • Uriah Heep Live (1973)
  • Sweet Freedom (1973)
  • Wonderworld (1974)
  • Return to Fantasy (1975)
  • High and Mighty (1976)
  • Firefly (1977)
  • Innocent Victim (1977)
  • Fallen Angel (1978)
  • Abominog (1982)
  • Head First (1983)
  • Equator (1985)
  • Live at Shepperton '74 (1986) – opgenomen 1974
  • Live in Europe 1979 (1986) – opgenomen 1979
  • Live in Moscow (1988)
  • Raging Silence (1989)
  • Different World (1991)
  • Sea of Light (1995)
  • Spellbinder Live (1996)
  • King Biscuit Flower Hour Presents in Concert (1997) – opgenomen 1974
  • Sonic Origami (1998)
  • Future Echoes of the Past (2000)
  • Acoustically Driven (2001)
  • Electrically Driven (2001)
  • The Magician's Birthday Party (2002)
  • Live in the USA (2003)
  • Magic Night (2004)
  • Between Two Worlds (2005)

Met Ken Hensley

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Proud Words on a Dusty Shelf (1973)

Met David Byron

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Take No Prisoners (1975)
  • Man of Yesterdays: The Anthology

Met Ozzy Osbourne

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Blizzard of Ozz (1980)
  • Diary of a Madman (1981)
  • Tribute (1987) (op twee nummers)
  • The Ozzman Cometh (1997)
  • Living Loud (2003/04)
  • Live in Sydney 2004 (2005, 2CD/DVD)
  • The Sun Has Gone Hazy (2014)