Lentelied
| Lentelied | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Simon Koster | |||
| Scenario | Simon Koster Lydia Krienen | |||
| Hoofdrollen | Ank van der Moer Jan Teulings Dick Swidde Joke Bosch | |||
| Muziek | Alex de Jong Cor Lemaire | |||
| Montage | Victor Palfi | |||
| Cinematografie | Andor von Barsy | |||
| Distributie | Amstel Film | |||
| Première | 5 maart 1936 | |||
| Genre | Romantiek | |||
| Speelduur | 74 minuten | |||
| Taal | Engels | |||
| Land |  Nederland
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| ||||
Lentelied is een Nederlandse film uit 1936 onder regie van Simon Koster, in geluid en zwart-wit.
Verhaal
De lente is aangebroken in Nederland. Het jonge pas verloofde stel Charlotte van Buren en Bobby Bevering uit Rotterdam gaan vakantie vieren in het Zeelandse Zeedorp. Daar wonen ook het jonge stel Frans en Marietje, een mislukte mecanicien die overweegt straatmuzikant te worden en de molenaarsdochter van Willems. Al bij aankomst ontmoeten ze elkaar, wanneer Bobby's auto ermee ophoudt en Frank te redding komt. Aangekomen in het hotel, slaan al gauw de lentekriebels toe. De mannen zien meer in elkaars vriendin en ook andersom blijkt het geval.
Als Frans een vliegtuigrit neemt met Charlotte, neemt Marietje wraak door uit te gaan met Bobby. Later die avond missen Frans en Charlotte het vliegtuig terug naar Zeedorp en moeten ze de nacht doorbrengen in hotel 'De Zon' in Haamstede. Hij heeft geld voor slechts één kamer en, hoewel ze zich die dag goed hebben vermaakt in de duinen, laat ze hem overnachten in de buitenlucht. Uit medelijden brengt ze hem die nacht dekens en het romantische uitzicht krijgt al snel vat op ze. Ondertussen heeft ook Bobby gevoelens gekregen voor Marietje. Hij wil haar graag zoenen, maar zij wordt boos en stuurt hem weg.
De volgende dag keren Charlotte en Frans naar Rotterdam om een bezoek te brengen aan haar vader. Hij kijkt op Frans neer, omdat hij geen succes heeft als mecanicien. Charlotte probeert voor hem op te komen en liegt dat hij zeer succesvol is geworden in Londen, bij een concurrerende bedrijf. Van Buren heeft problemen met dat bedrijf en probeert informatie te verschaffen van Frans. Hij valt zich onder druk gezet en verzint ter plekke de werkwijze van het bedrijf waar naar gevraagd wordt. Uiteindelijk wordt hem een positie aangeboden bij Van Burens bedrijf. Tijdens de opstelling van het contract krijgt Van Buren een telefoon van Bobby, vanuit Zeedorp.
Frans weet dat Marietje in bezit is van de enige telefoon in Zeedorp. Hij vermoedt onmiddellijk dat er iets gaande wordt en hij vertrekt onmiddellijk, nadat hij heeft toegegeven dat hij alles heeft gelogen. Van Buren is ontdaan, maar Charlotte geeft toe dat ze van hem houdt. Ondertussen neemt Van Burens collega Matthijsen een kijkje naar het verzonnen ontwerp van Frans en ziet daar een veelbelovende lasmethode in. Van Buren reist onmiddellijk met zijn dochter naar Zeedorp om hem alsnog te contracteren. Daar hebben Bobby en Marietje zich reeds met elkaar verloofd. Haar vader kijkt neer op Bobby en verleent haar geen toestemming. Na zijn aankomst jaagt Frans hem onmiddellijk weg. Uiteindelijk worden Charlotte en Bobby en Frans en Marietje met elkaar herenigd. Frans krijgt een belangrijke baan bij Van Buren aangeboden en is hierdoor vol van geluk.
Rolverdeling
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Ank van der Moer | Charlotte van Buren |
| Jan Teulings | Frans Vermeer |
| Dick Swidde | Bobby Bevering |
| Joke Bosch | Marietje Willems |
| Lau Ezerman | Van Buren |
| Jules Verstraete | Willems |
| John Schilthuizen | Jef |
| Julia Cuypers | Waardin van Hotel 'De Zon' |
| Nell Knoop | Juffrouw van der Linden |
| Cor Hermus | Matthijsen |
Achtergrond
Regisseur Simon Koster wilde met Lentelied een grootse amusementenfilm maken waarin hij de Nederlandse cultuur vastlegde. Volgens hem was dat 'jeugdig elan, spontaniteit en vrijheid'.[1] De film moest een tegenhanger zijn van Jordaanfilms en werd daarom op locatie gedraaid.[2] Bij de eerste filmkeuring in januari 1936 werd besloten dat de scène waarin hoofdrolspeelster Ank van der Moer haar jurk optilt waardoor haar benen worden ontbloot, verwijderd moest worden.[3] Pas daarna werd de film toegankelijk bevonden voor alle leeftijden. De film bleek geen publiekssucces. De film liet uiteindelijk 28.000 gulden schuld na, met als resultaat dat distributeur Amstelfilm failliet werd verklaard.[4]
Ook critici spraken negatief over de film en het werd al gauw uit de roulatie gehaald omdat het veel bloot bevatte, en het verhaal zou aanzetten tot vreemdgaan. De film werd eind 2007 opnieuw gerestaureerd en uitgebracht door het Filmmuseum, en in beperkte oplage verkocht onder de Nederlandse filmklassiekers. Ook toen spraken critici neerbuigend over de film. Een recensent van Het Parool schreef dat de plot 'zwak is en er matig wordt geacteerd'. Wel kregen de buitenopnames lof en zou het, in vergelijking tot andere Nederlandse films uit de jaren 30, verfrissend zijn.[5]
Bronnen, noten en/of referenties
|