Lepidocybium flavobrunneum
Lepidocybium flavobrunneum IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lepidocybium flavobrunneum | |||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||
Lepidocybium flavobrunneum (Smith, 1843) Originele combinatie Cybium flavobrunneum Smith, 1843 | |||||||||||||||
Synoniemen | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||
|
Lepidocybium flavobrunneum ook wel escolar of botermakreel genoemd, is een straalvinnige vissensoort uit de familie van slangmakrelen (Gempylidae).[2] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1843 door Smith.
De vis kan 200 cm lang worden en 45 kg wegen, de gemiddelde lengte is 150 cm. De rugvin heeft 8-9 stekels en 16-18 vinstralen en de buikvin 1 tot 2 stekels en 12 tot 14 vinstralen.
Verspreiding en leefgebied
[bewerken | brontekst bewerken]Het is een vis die leeft op de bodem van oceanen in zowel de tropen als de gematigde klimaatzone op een diepte tussen 100 en 1100 meter.
Belang voor de mens
[bewerken | brontekst bewerken]De vis is van ondergeschikt belang voor de (beroeps)visserij.
Deze vis bevat een sterk laxerende olie, gempylo-toxine een niet-verteerbare was-ester. Was-esters bestaan uit zeer lange ketens, het zijn C32, C34, C36 en C38 vetzuren. Na het eten escoloar kan men een oranje olie in de ontlasting vinden van een mens.[3]
- ↑ (en) Lepidocybium flavobrunneum op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ (en) Lepidocybium flavobrunneum. FishBase. Ed. Rainer Froese and Daniel Pauly. 10 2011 version. N.p.: FishBase, 2011.
- ↑ Was-esters, Kennisbank Voedselveiligheid Voedsel en Waren Autoriteit 28-07-2011 (pdf)