Letterkunde

Voor de betekenis literatuur, zie Literatuur.

Letterkunde is, behalve een synoniem voor de literatuur zelf, de studie van de literatuur ofwel de teksten die in een taal zijn geschreven. De letterkunde wordt vaak gecombineerd met taalkunde, de studie van de taal zelf, en met cultuurwetenschappen.

Voor meer informatie, zie literatuurwetenschap, een ander synoniem van letterkunde.

Taal- en letterkunde is ook de overkoepelende benaming van een reeks universitaire studies. Zo behoren de studie van de Romaanse, Slavische, oosterse ... talen tot de bachelor en master in de Taal- en letterkunde.

De term 'letterkunde' wordt ook gebruikt als synoniem voor 'literatuur', in zinnen als 'In de Engelse letterkunde is Shakespeare de centrale figuur.'

Een letterkundige bestudeert teksten die tot de literatuur worden gerekend, en het fenomeen literatuur in brede zin (zie ook literatuurbedrijf). Iemand die het beroep van letterkundige uitoefent wordt ook wel literator genoemd, zij het dat deze laatste term ook een bredere betekenis kan hebben en kan staan voor iemand die geheel opgaat in de letteren. Ook een toegewijd schrijver, dus niet een onderzoeker maar een beoefenaar van de letterkunde, wordt wel aangeduid als letterkundige of literator.