Lourdesgrot (Uikhoven)
De Lourdesgrot in Uikhoven, bij de Sint-Niklaaskerk, werd kort na de Eerste Wereldoorlog, in 1921 in Uikhoven gebouwd. Deze bouw was het initiatief van de plaatselijke pastoor Jozef Hendrik Goossens (Opglabbeek, 30 mei 1875 ― Uikhoven, 4 april 1957), sinds 1915 pastoor te Uikhoven.[1][2]
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Voor 1914 was er één pelgrim uit Uikhoven die op bedevaart naar Lourdes trok. Vanaf 1918 werd Lourdes populair en pastoor Goossens bracht voor families in Uikhoven foto's mee van de Lourdesgrot daar. Hij kwam met het idee om op kleine schaal de grot uit Lourdes te bouwen op het kerkplein. Louis Conings metste stenen uit de Maastrichtse kalkovens bij elkaar en Leo Hauben sleepte met zijn paarden grote keien uit de nabijgelegen Maas om de illusie van het berglandschap van Lourdes te imiteren. Een beeld van een knielende Bernadette met een kaars in haar hand vond zijn plaats in de grot, met hogerop Maria boven de nis voor het altaar en het Heilig-Hartbeeld met uitgestrekte armen op de top. Het ontwerp van de pastoor plaatste Maria als middelares tussen de mensen (Bernadette) en God (Heilig-Hart). De buitenpreekstoel werd de plaats voor een Maria-sermoen.
De restauratie van de Lourdesgrot was het werk van zes vrijwilligers, van 11 juli 2015 tot 11 juli 2016. De afgebroken hand van Bernadette werd teruggevonden en weer geplaatst.
De fontein[bewerken | brontekst bewerken]
Het water voor de fontein, die niet mocht ontbreken, werd aangevoerd via een buis die een vergaarbak in de kerktoren verbond met de fontein. Eerst moesten emmers water naar boven worden gesjouwd. De fontein functioneerde enkel tijdens de zondagen van de maand mei.
Bronnen, noten en/of referenties
|