Naar inhoud springen

Luc Van Brabant

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Andries Van den Abeele (overleg | bijdragen) op 9 okt 2016 om 18:34.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Luc Van Brabant (Lokeren, 10 oktober 1909 - Veurne, 12 mei 1977) was een Vlaams schrijver.

Levensloop

Van beroep opticien en fotograaf werd Van Brabant vanaf 1934 bekend als dichter, vertaler en essayist.

Hij stichtte, samen met Marcel Coole en Johan Daisne het tijdschrift Klaverendrie (1937-1948).

Hij was de vader van journalist en maçonniek auteur Piet Van Brabant.

Publicaties

  • Op de hielen van mijn leven (1934)
  • Verzen van tussen de dagen (1935)
  • De 'Onze Vader' (1936), onder pseudoniem Aug. Urk.
  • Brieven zonder zegel (1936).
  • Zeven ellen liefde (1940).
  • Het Boek Analene’ (1941).
  • Klein Viaticum (1945).
  • Het Hart van Buskruit (1952).
  • De vijfentwintig sonnetten van Louïze Labé, (1960), vertaling, bekroond met de Koopalprijs.
  • Verzen bij moeders dood (1961).
  • Louize Labé, Lionnoize, haar leven, haar liefde, haar werk.
    • Deel I: De jeugdjaren.
    • Deel II: Glorie en ondergang.
  • Louize Labé et ses avontures amoureuses avec Clément Marot et le Dauphin Henry (1966).
  • Les baisers littéraires et le salon de Dame Louise Labé (1967).
  • Présence de Louise Labé au coeur de l'oeuvre de Clément Marot (1969).

Literatuur

  • Fernand FLORIZOONE, Luc van Brabant zestig, in: Tijdschrift Vlaanderen, 1969.
  • V. UYTTEBROECK, Luc Van Brabant. Mijn vuist ontsluiten' VWS-cahiers, 1969.
  • Herinnering aan Luc Van Brabant, in: De Vlaamse Gids, 1977.
  • Lexicon van West-Vlaamse schrijvers, Torhout, 1985.