Manny Pacquiao

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Manny Pacquiao
Manny Pacquiao
Algemene informatie
Bijnaam Pacman / The Destroyer
Gewichtsklasse lichtgewicht
Lengte 1,66m
Bereik 1,70m
Nationaliteit Filipijns
Geboortedatum 17 december 1978
Geboorteplaats Kibawe (Bukidnon)
Geboorteland Filipijnen
Sport Boxing pictogram.svg Boksen
Stijl southpaw
Resultaten
Aantal gevechten 72
Overwinningen 62
Knockouts 39
Gelijk 2
Verloren 8
Portaal  Portaalicoon   Filipijnen

Emmanuel "Manny" Dapidran Pacquiao (Kibawe, 17 december 1978) is een Filipijns professioneel bokser en politicus. Pacquiao, die ook wel "Pacman" of "The Destroyer" wordt genoemd, is de enige bokser die wereldtitels won in acht verschillende gewichtsklassen. Hij werd op 15 juli 2018 opnieuw wereldkampioen weltergewicht bij de WBA. Daarvoor werd hij in 2014 wereldkampioen weltergewicht bij de WBO. Tot juni 2012 was Pacquiao wereldkampioen superweltergewicht WBC en wereldkampioen weltergewicht bij de WBO. Ook was hij onder andere wereldkampioen boksen lichtgewicht (WBC), supervedergewicht (WBC), superbantamgewicht (IBF) en het vlieggewicht (WBC).

In 2007 betrad Pacquiao ook de politieke arena. Hij verloor de verkiezingen voor een zetel in het Filipijns Huis van Afgevaardigden namens de provincie South Cotabato. Drie jaar later werd hij wel gekozen tot afgevaardigde van de provincie Sarangani. Bij de verkiezingen van 2013 werd hij voor deze positie herkozen. Bij de verkiezingen van 2016 werd Pacquiao gekozen in de Senaat van de Filipijnen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Manny Pacquiao werd geboren op 17 december 1978 in Kibawe in de provincie Bukidnon. Hij is een van de vier kinderen van Rosalio Pacquiao en Dionesia Dapidran. Zijn moeder had bovendien nog twee kinderen uit een eerder huwelijk. Nadat zijn ouders uit elkaar gingen toen Manny een jaar of 11 was, werden hij en zijn broers en zussen alleen door hun moeder opgevoed. Pacquiao voltooide de lagere school, maar zag zich gedwongen te stoppen met de middelbare school, omdat zijn moeder de kosten daarvan niet kon opbrengen. Op zijn veertiende vertrok hij naar Manilla. Daar leefde hij een tijd op straat, terwijl hij naam maakte als amateurbokser. Pacquiao haalde het Filipijns nationaal amateur boksteam en kreeg daarop kost en inwoning betaald door de Filipijnse overheid. In zijn amateurtijd won Pacquiao naar verluidt 60 van zijn 64 bokswedstrijden.

Na de dood van zijn vriend Eugene Barutag na een gevecht in de boksring werd Pacquiao in 1995 op 16-jarige leeftijd professioneel bokser.[1]. Hij was in deze periode enkele kilo's te licht voor de lichtste gewichtscategorie, maar slaagde erin om de gewichtslimiet te halen door extra gewicht in zijn broekzakken te stoppen. Zijn eerste elf gevechten won hij allemaal. In zijn twaalfde gevecht ging het mis. Zijn gewicht was in de loop der tijd toegenomen en ten tijde van het gevecht tegen Torrecampo een pond boven de limiet voor de lichtgewichtscategorie. Hij werd daarop gedwongen zwaardere handschoenen te dragen en verloor de wedstrijd door een knock-out in de derde ronde.[2] In september 2021 maakte Manny Pacquiao zijn kandidatuur voor de presidentsverkiezingen van 2022 bekend.[3]

WBC Super vedergewicht kampioen[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 maart 2008 won Pacquiao in een hernieuwde confrontatie met Juan Manuel Marquez door middel van een erg omstreden jurybeslissing. Pacquiao veroverde daardoor de WBC supervedergewicht titel, waarmee hij de eerste Filipino werd die 3 wereldtitels in 3 verschillende gewichtsklassen won. Het kamp van Marquez drong direct na de wedstrijd aan op een revanche partij, waarbij een bedrag van $6 miljoen in het vooruitzicht werd gesteld. Pacquiao gaf echter aan daar niet in mee te willen gaan en van plan te zijn om in een hogere gewichtsklasse de strijd aan te gaan met WBC wereldkampioen lichtgewicht David Diaz[4].

WBC wereldkampioen lichtgewicht[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele maanden later, op 28 juni 2008, versloeg Pacquiao in negen ronden regerend WBC lichtgewicht kampioen David Diaz in een gevecht in Mandalay Bay Resort & Casino in Las Vegas. Door deze overwinning werd hij de nieuwe WBC wereldkampioen in de lichtgewicht klasse. Daarnaast werd Pacquiao de eerste Aziatische bokser die vier belangrijke titels won in vier verschillende gewichtklassen.[5]. Het gevecht tussen Diaz en Pacquiao, dat werd bijgewoond door 8362 toeschouwers eindigde na negen ronden in 2 tegen 23 en een opgezet paars oog voor Diaz. Diaz verdiende met de wedstrijd $850.000, terwijl Pacquiao ten minste $3 miljoen kreeg. De promotor van Pacquiao kondigde aan dat het volgende gevecht van de bokser vermoedelijk op 8 november plaats zou gaan vinden[6][7].

IBO wereldkampioen halfweltergewicht[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 mei 2009 nam Pacquio het op tegen de Britse bokser Ricky Hatton in een gevecht in het MGM Grand in Las Vegas. Nadat Hatton in de eerste ronde al twee keer tegen de grond was geslagen, won Pacquiao het gevecht al in de tweede ronde, nadat Hatton voor de derde keer was neergegaan, door een knockout. Pacquio won daarmee de IBO (IBO) en The Ring magazine wereldtitels halfweltergewicht.[8]

Gevecht tegen Floyd Mayweather jr.[bewerken | brontekst bewerken]

In februari 2015 werd bekendgemaakt dat Pacquiao het op 2 mei 2015 in Las Vegas zou opnemen tegen Floyd Mayweather jr., op dat moment wereldkampioen weltergewicht van de World Boxing Council en de WBA. Het gevecht dat in de media werd aangekondigd als het "gevecht van de eeuw" werd uiteindelijk gewonnen door Mayweather jr., die hierdoor ongeslagen bleef en bovendien wereldkampioen weltergewicht van de WBC, WBO en wereldkampioen superweltergewicht WBA werd.

Comeback[bewerken | brontekst bewerken]

Na de winst in zijn partij tegen de Amerikaan Timothy Bradley heeft Manny Pacquaio aangegeven te stoppen met boksen, omdat hij meer tijd wil doorbrengen met zijn gezin[9].

Op 5 november 2016 maakte Manny zijn zogenoemde "comeback" door te winnen van Jessie Vargas. Manny won met een unanimous decision. De tien jaar jongere opponent uit de Verenigde Staten was kansloos en moest van geluk spreken dat hij elf ronden (hij ging neer in de tweede ronde) op de been bleef. Met zijn zege op Jessie Vargas mag Pacquiao zich wereldkampioen in het weltergewicht noemen bij boksbond WBO.[10].

Politieke aspiraties[bewerken | brontekst bewerken]

In de verkiezingen van 2007 stelde Pacquiao zich verkiesbaar voor een zetel in het Filipijns Huis van Afgevaardigden namens het 1e kiesdistrict van South Cotabato. Hij werd ondanks zijn grote populariteit echter verslagen door tegenkandidaat Darlene Antonino-Custodio met 139.061 tegen 75.908 stemmen.[11]

Op 21 november 2009 maakte Pacquiao bekend dat hij bij de verkiezingen in 2010 opnieuw een gooi zou doen naar een zetel in het Filipijns Huis van Afgevaardigden. Ditmaal deed hij mee aan de verkiezingen in het kiesdistrict van de provincie Sarangani. Paquiao nam op tegen Roy Chiongbian, een lid van de rijke en invloedrijke Chiongbian-clan die de politiek in de provincie de laatste 30 jaar beheerste. Op 30 mei 2010 werd hij met ruim 66% van de stemmen tot winnaar uitgeroepen.

Bij de verkiezingen van 2016 werd Pacquiao gekozen in de Senaat van de Filipijnen. Hij eindigde op de zevende plaats, voldoende voor een van de twaalf beschikbare zetels in de Senaat.

In 2021 aanvaarde Pacquiao de nominatie als presidentskandidaat voor de partij PDP-Laban[12].

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Resultaat Opponent Type Ronde Locatie
22-1-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Edmund Enting Ignacio PTS 4 Vlag van de Filipijnen Occidental Mindoro
18-3-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Pinoy Montejo PTS 4 Vlag van de Filipijnen Occidental Mindoro
1-5-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Rocky Palma PTS 6 Vlag van de Filipijnen Cavite
1-7-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Dele Decierto TKO 2 Vlag van de Filipijnen Mandaluyong City
3-8-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Acasio Simbajon jury (unaniem) 6 Vlag van de Filipijnen Mandaluyong City
16-9-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Armando Rocil KO 3 Vlag van de Filipijnen Mandaluyong City
7-10-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Lolito Laroa PTS 8 Vlag van de Filipijnen Makati City
21-10-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Renato Mendones TKO 2 Vlag van de Filipijnen Puerto Princesa City
11-11-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Rudolfo Fernandez TKO 3 Vlag van de Filipijnen Mandaluyong City
9-12-1995 Winst Vlag van de Filipijnen Rolando Toyogon PTS 10 Vlag van de Filipijnen Manilla
13-1-1996 Winst Vlag van de Filipijnen Lito Torrejos PTS 5 Vlag van de Filipijnen Paranaque City
9-2-1996 Verlies Vlag van de Filipijnen Rustico Torrecampo KO 3 Vlag van de Filipijnen Mandaluyong City
27-4-1996 Winst Vlag van de Filipijnen Marlon Carillo PTS 10 Vlag van de Filipijnen Manilla
20-5-1996 Winst Vlag van de Filipijnen John Medina TKO 4 Vlag van de Filipijnen Manilla
15-6-1996 Winst Vlag van de Filipijnen Bert Batiller TKO 4 Vlag van de Filipijnen General Santos City
27-7-1996 Winst Vlag van Indonesië Ippo Gala TKO 2 Vlag van de Filipijnen Mandaluyong City
28-12-1996 Winst Vlag van Zuid-Korea Sung-Yul Lee TKO 2 Vlag van de Filipijnen Muntinlupa City
8-3-1997 Winst Vlag van de Filipijnen Mike Luna KO 1 Vlag van de Filipijnen Muntinlupa City
24-4-1997 Winst Vlag van Zuid-Korea Wook-Ki Lee KO 1 Vlag van de Filipijnen Makati City
30-5-1997 Winst Vlag van de Filipijnen Ariel Austria TKO 6 Vlag van de Filipijnen Davao City
26-6-1997 Winst Vlag van Thailand Chokchai Chockvivat KO 5 Vlag van de Filipijnen Mandaluyong City
13-9-1997 Winst Vlag van de Filipijnen Melvin Magramo PTS 10 Vlag van de Filipijnen Cebu
6-12-1997 Winst Vlag van Thailand Panomdej Ohyuthanakorn KO 1 Vlag van de Filipijnen Koronadal City
18-5-1998 Winst Vlag van Japan Shin Terao KO 1 Vlag van Japan Tokio
4-12-1998 Winst Vlag van Thailand Chatchai Sasakul KO 8 Vlag van Thailand Phuttamonthon
20-2-1999 Winst Vlag van Australië Todd Makelim TKO 3 Vlag van de Filipijnen Kidapawan City
24-4-1999 Winst Vlag van Mexico Gabriel Mira TKO 4 Vlag van de Filipijnen Quezon City
17-9-1999 Verlies Vlag van Thailand Medgoen Singsurat KO 3 Vlag van Thailand Nakhon Si Thammarat
18-12-1999 Winst Vlag van de Filipijnen Reynante Jamili TKO 2 Vlag van de Filipijnen Quezon City
4-3-2000 Winst Vlag van de Filipijnen Arnel Barotillo KO 4 Vlag van de Filipijnen Manilla
28-6-2000 Winst Vlag van Zuid-Korea Seung-Kon Chae TKO 1 Vlag van de Filipijnen Quezon City
14-10-2000 Winst Vlag van Australië Nedal Hussein TKO 10 Vlag van de Filipijnen Antipolo
24-2-2001 Winst Vlag van Noord-Korea Tetsutora Senrima TKO 5 Vlag van de Filipijnen Manilla
28-4-2001 Winst Vlag van Thailand Wethya Sakmuangklang TKO 6 Vlag van de Filipijnen Kidapawan City
23-6-2001 Winst Vlag van Zuid-Afrika Lehlohonolo Ledwaba TKO 6 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
10-11-2001 Gelijk Vlag van de Dominicaanse Republiek Agapito Sanchez TD 6 Vlag van de Verenigde Staten San Francisco
28-6-2002 Winst Vlag van Colombia Jorge Eliecer Julio TKO 2 Vlag van de Verenigde Staten Memphis
26-10-2002 Winst Vlag van Thailand Fahprakorb Rakkiatgym KO 1 Vlag van de Filipijnen Davao City
15-3-2003 Winst Vlag van Kazachstan Serikzhan Yeshmagambetov TKO 5 Vlag van de Filipijnen Manilla
26-7-2003 Winst Vlag van Mexico Emmanuel Lucero TKO 3 Vlag van de Verenigde Staten Los Angeles
15-1-2003 Winst Vlag van Mexico Marco Antonio Barrera TKO 11 Vlag van de Verenigde Staten San Antonio
8-5-2004 Gelijk Vlag van Mexico Juan Manuel Marquez PTS 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
11-12-2004 Winst Vlag van Thailand Fahsan 3K Battery TKO 4 Vlag van de Filipijnen Taguig City
19-3-2005 Verlies Vlag van Mexico Erik Morales jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
10-9-2005 Winst Vlag van Mexico Hector Velazquez TKO 6 Vlag van de Verenigde Staten Los Angeles
21-1-2006 Winst Vlag van Mexico Erik Morales TKO 10 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
2-7-2006 Winst Vlag van Mexico Oscar Larios jury (unaniem) 12 Vlag van de Filipijnen Quezon City
18-11-2006 Winst Vlag van Mexico Erik Morales KO 3 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
14-4-2007 Winst Vlag van Mexico Jorge Solis KO 8 Vlag van de Verenigde Staten San Antonio
6-10-2007 Winst Vlag van Mexico Marco Antonio Barrera jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
15-3-2008 Winst Vlag van Mexico Juan Manuel Marquez jury 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
28-6-2008 Winst Vlag van de Verenigde Staten David Diaz TKO 9 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
6-12-2008 Winst Vlag van de Verenigde Staten Oscar De La Hoya RTD 8 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
2-5-2009 Winst Vlag van het Verenigd Koninkrijk Ricky Hatton TKO 2 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
14-11-2009 Winst Vlag van Puerto Rico Miguel Cotto TKO 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
13-3-2010 Winst Vlag van Ghana Joshua Clottey jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Arlington
13-11-2010 Winst Vlag van de Verenigde Staten Antonio Margarito jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Arlington
07-05-2011 Winst Vlag van de Verenigde Staten Shane Mosley jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
12-05-2011 Winst Vlag van Mexico Juan Manuel Marquez jury 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
6-9-2012 Verlies Vlag van de Verenigde Staten Timothy Bradley jury (Split) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
8-12-2012 Verlies Vlag van Mexico Juan Manuel Marquez KO 6 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
23-11-2013 Winst Vlag van de Verenigde Staten Brandon Rios jury (unaniem) 12 Vlag van Macau Macau
12-4-2014 Winst Vlag van de Verenigde Staten Timothy Bradley jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
23-11-2014 Winst Vlag van de Verenigde Staten Chris Algieri jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Macau
02-05-2015 Verlies Vlag van de Verenigde Staten Floyd Mayweather jr. jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
09-04-2016 Winst Vlag van de Verenigde Staten Timothy Bradley jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
05-11-2016 Winst Vlag van de Verenigde Staten Jessie Vargas jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
05-11-2016 Verlies Vlag van Australië Jeff Horn jury (unaniem) 12 Vlag van Australië Brisbane
15-07-2018 Winst Vlag van Argentinië Lucas Matthysse KO 7 Vlag van Maleisië Kuala Lumpur
19-01-2019 Winst Vlag van de Verenigde Staten Adrien Broner jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
20-07-2019 Winst Vlag van de Verenigde Staten Keith Thurman jury (split) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas
21-08-2021 Verlies Vlag van Cuba Yordenis Ugás jury (unaniem) 12 Vlag van de Verenigde Staten Las Vegas

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Pacquiao is getrouwd met Maria Geraldine "Jinkee" Jamora. Samen kregen ze vijf kinderen: Emmanuel Jr. "Jimuel", Michael, Princess, Queen Elizabeth "Queenie en Mary Divine Grace Pacquiao".

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ Howie Severino, After 'bittersweet' victory, Pacman rules violent sport, GMA News (16 november 2009)
  2. ↑ Jeff Rivers, Manny Pacquiao: Conquering the Boxing World, The Scores Report (23 juli 2008)
  3. ↑ Radio France International, Philippines: le boxeur Manny Pacquiao candidat à la présidentielle de 2022, Radio France International (19 September 2021)
  4. ↑ Pacquiao edges Marquez, claims vacant Ring title. ESPN. Geraadpleegd op 30-06-2008.
  5. ↑ Vester, Mark, "Manny Pacquiao Beats Down David Diaz By Knockout in 9", BoxingScene.com, 28 juni 2008. Geraadpleegd op 28-06-2008.
  6. ↑ sports.espn.go.com, All hail the new king
  7. ↑ iht.com, Manny Pacquiao stops David Diaz in 9th round to claim unprecedented fourth title
  8. ↑ Inquirer.net, Pacquiao TKOs Hatton, 5 mei 2009.
  9. ↑ Manny Pacquiao says he's retired after unanimous win over Timothy Bradley op The Guradian
  10. ↑ Senator Pacquiao grijpt weer de wereldtitel op AD.nl
  11. ↑ Zonio, Aquiles, "Pacquiao files bid for South Cotabato’s Congress seat", Philippine Daily Inquirer, 29-07-2007. Geraadpleegd op 30-06-2008.
  12. ↑ Boksicoon Manny Pacquiao wil Filipijns president worden, Business AM, 20 september 2021
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Manny_Pacquiao&oldid=63650629"