Manuel Broekman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Manuel Broekman
Broekman in 2012
Algemene informatie
Volledige naam Manuel Broekman
Geboren 26 december 1986
Geboorteplaats Amsterdam
Land Vlag van Nederland Nederland
Werk
Jaren actief 1996-heden
Beroep acteur, presentator, model
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Manuel Broekman (Amsterdam, 26 december 1986) is een Nederlands acteur, presentator en model.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Broekman maakte zijn acteerdebuut als Peter in het tweede seizoen van de VPRO-kinderserie Madelief, een rol die naar eigen zeggen "op het lijf stond geschreven".[1] Op vijftienjarige leeftijd was hij een aantal maanden te zien als Lex Citroen in Onderweg naar Morgen. Eind 2005 kreeg hij een vaste rol in de dramaserie Sprint, met onder anderen Jeroen van Koningsbrugge en Marlous Dirks. In 2007 speelde hij de rol van Dylan Woesthoff, de televisiezoon van Barry Atsma, in de dramaserie Voetbalvrouwen van Talpa. De rol werd in het tweede seizoen overgenomen door Ludwig Bindervoet.

Na zijn rol in Voetbalvrouwen is Broekman vooral te zien geweest in bioscoopfilms. In 2009 speelde hij een rol in de film Limo over de meidengroep KUS. In datzelfde jaar was hij te zien in Lover of loser in de rol van Max, naar het boek van Carry Slee, en Alles stroomt. Vanaf 2010 is Broekman te zien in de BNN-dramaserie Feuten. Ook heeft hij gespeeld in de film Sterke verhalen, de debuutfilm van Kees van Nieuwkerk en Teddy Cherim.

Broekman was vanaf 2010 actief als presentator en verslaggever van het programma Spuiten en Slikken van BNN.[2]

In 2014 nam hij deel aan Expeditie Robinson.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Broekman is een zoon van toneel- en liedjesschrijver Flip Broekman en actrice Anke van 't Hof. Hij is de broer van Medi Broekman. Acteur René van 't Hof is een oom van hem, cabaretière Sanne Wallis de Vries een tante.[3]

Broekman werd ervan verdacht in de zomer van 2020 een vrouw te hebben aangerand. Ze zou betast zijn aan haar borsten, billen en vagina. Tijdens de zitting op 21 januari 2022 eiste het Openbaar Ministerie (OM) een werkstraf van 240 uur onvoorwaardelijk en een voorwaardelijke gevangenisstraf van twee maanden. Op 4 februari 2022 werd Broekman vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs.[4][5]

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]