Maria Louisa van Savoye

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Maria Louisa van Savoye
1688-1714
Maria Louisa van Savoye
Koningin van Spanje
Periode 1701-1714
Voorganger Maria Anna van Palts-Neuburg
Opvolger Elisabetta Farnese
Vader Victor Amadeus II van Savoye
Moeder Anne Marie van Orléans

Maria Louisa Gabriella van Savoye (Turijn, 17 september 1688Madrid, 14 februari 1714) was van 1701 tot 1713 koningin van Napels, Sardinië en Sicilië en van 1701 tot aan haar dood koningin van Spanje.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Maria Louisa was de derde dochter van hertog Victor Amadeus II van Savoye uit diens huwelijk met Anne Marie van Orléans, dochter van hertog Filips van Orléans. Op 2 november 1701 huwde ze in Barcelona met koning Filips V van Spanje (1683-1746), de kleinzoon van Lodewijk XIV van Frankrijk die een jaar eerder de kinderloze koning Karel II uit het Huis Habsburg was opgevolgd. Hierdoor werd Maria Louisa koningin van Spanje, Napels, Sardinië en Sicilië.

In 1702 moest Filips Spanje verlaten om in Napels te gaan vechten, als onderdeel van de Spaanse Successieoorlog. Door de afwezigheid van haar echtgenoot functioneerde Maria Louisa, die al zeer volwassen was voor haar leeftijd, als regentes. Ze werd geprezen als een efficiënte heerser, die erin slaagde om verschillende hervormingen door te voeren. Ook zat ze elke dag de ministerraad voor, verleende ze audiënties aan ambassadeurs en probeerde ze te verhinderen dat Savoye in de Spaanse Successieoorlog de zijde van het huis Habsburg zou kiezen. Nadat Filips in 1703 terugkeerde naar Spanje, nam Maria Louisa haar rol als koningin-gemalin weer op.

Marie Anne de la Trémoille (1642-1722), Princesse des Ursins, het hoofd van de hofhouding van Maria Louisa, had een zeer sterke invloed op haar en haar echtgenoot Filips. Ze was constant in de buurt van de koningin en werd de machtigste persoon van Spanje. In 1704 werd de Princesse des Ursins op bevel van Lodewijk XIV teruggehaald naar Frankrijk. Omdat Maria Louisa haar enorm miste, mocht ze in 1705 echter terugkeren naar het Spaanse hof.

Als gevolg van de Vrede van Utrecht, die een einde maakte aan de Spaanse Successieoorlog, moest Filips V de koninkrijken Sardinië, Sicilië en Napels en de Zuidelijke Nederlanden afstaan aan keizer Karel VI. Vanaf dan was Maria Louisa enkel nog koningin van Spanje.

In februari 1714 overleed ze op 25-jarige leeftijd aan tuberculose. Maria Louisa werd bijgezet in het abdijcomplex van Escorial. Haar echtgenoot hertrouwde enkele maanden later met Elisabetta Farnese, bij wie de Princesse des Ursins in ongenade viel, waardoor ze uit Spanje werd verbannen.

Nakomelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Maria Louisa en haar echtgenoot Filips V kregen vier zonen:

Kwartierstaat (voorouders)[bewerken | brontekst bewerken]


Victor Amadeus I van Savoye
(1587–1637)

Christina van Frankrijk
(1606-1663)
 

Karel Amadeus van
Savoye-Nemours

(1624-1652)

Elisabeth van Bourbon
(1614-1664)
 

Lodewijk XIII van Frankrijk
(1601-1643)

Anna van Oostenrijk
(1601-1666)
 


Karel I van Engeland
(1600-1649)

Henriëtta Maria van Frankrijk
(1609-1669)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Karel Emanuel II van Savoye
(1634–1775)
 
 
 

Maria Johanna van Savoye-Nemours
(1644–1724)
 
 
 
 
 

Filips van Orléans
(1640-1701)
 
 
 

Henriëtta Anne van Engeland
(1644-1670)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Victor Amadeus II van Sardinië
(1666–1732)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Anne Marie van Orléans
(1669-1728)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Maria Adelheid van Savoye
(1685-1712)
 

Maria Anna van Savoye
(1687-1690)
 

Maria Louisa van Savoye
(1688-1714)
 

Victor Amadeus van Savoye
(1699-1715)
 

Karel Emanuel III van Sardinië
(1701-1773)
 

Emanuel Filibert van Savoye
(1705-1705)