Naar inhoud springen

Marie Benoît

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marie Benoît
Marie Benoît
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van België België
Geboorteplaats Eupen[1]
Geboortedatum 16 maart 1995
Profdebuut 2011
Slaghand links, backhand tweehandig[2]
Totaal prijzengeld 332.498 US dollar
Coach Olivier Zimmermann[2]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 391–267
Titels 0 WTA, 12 ITF
Hoogste positie 188e (24 juli 2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 182–127
Titels 0 WTA, 10 ITF
Hoogste positie 208e (18 oktober 2021)
Laatst bijgewerkt op: 24 juli 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2011 739
2012 953
2013 467 597
2014 483 489
2015 288 345
2016 391 368
2017 396 507
2018 273 355
2019 294 318
2020 237 229
2021 284 214
2022 277 338

Marie Benoît (Eupen, 16 maart 1995) is een tennisspeelster uit België. Benoît begon met tennis toen zij vijf jaar oud was.[3] Haar favo­riete onder­grond is gravel. Zij speelt links­handig en heeft een twee­handige back­hand.

Benoît debuteerde in juli 2011 op het ITF-toernooi van Brussel (België). Zij stond in 2012 voor het eerst in een finale op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije) – hier veroverde zij haar eerste titel door de Roemeense Laura-Ioana Andrei te verslaan. Tot op heden(juli 2023) won zij twaalf ITF-titels, de meest recente in 2023 in Aschaffenburg (Duitsland).

In 2019 kwalificeerde Benoît zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Straats­burg.

In 2020 bereikte zij de vierde ronde op het WTA-toernooi van Praag.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 188e plaats, die zij bereikte in juli 2023.

Benoît was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in juli 2011 op het ITF-toernooi van Brussel (België), samen met landgenote Kimberley Zimmermann – zij bereikten er de halve finale. Zij stond een maand later voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Rebecq (België), samen met Zimmermann – zij verloren van het Nederlandse duo Kim Kilsdonk en Nicolette van Uitert. In 2014 veroverde Benoît haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Sharm-el-Sheikh (Egypte), samen met de Nederlandse Demi Schuurs, door het Russische duo Valentina Ivachnenko en Polina Monova te verslaan. Tot op heden(juli 2023) won zij tien ITF-titels, de meest recente in 2022 in Antalya (Turkije).

In 2019 speelde Benoît voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Boekarest, samen met landgenote Ysaline Bonaventure. Zij stond in 2020 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Newport Beach, samen met Française Jessika Ponchet – zij verloren van het koppel Hayley Carter en Luisa Stefani.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 208e plaats, die zij bereikte in oktober 2021.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2016 maakte Benoît deel uit van het Belgische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 1–0.

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2020-02-01 Vlag van Verenigde Staten WTA Newport Beach hardcourt Vlag van Frankrijk Jessika Ponchet Vlag van Verenigde Staten Hayley Carter
Vlag van Brazilië Luisa Stefani
1-6, 3-6 details
[bewerken | brontekst bewerken]