Ysaline Bonaventure

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ysaline Bonaventure
Wimbledon 2022 (kwalificatie)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van België België
Geboorteplaats Rocourt, België
Geboortedatum 29 augustus 1994
Woonplaats Theux, België
Lengte 1,78 m
Slaghand links, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 1.524.598 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 365–266
Titels 0 WTA, 12 ITF
Hoogste positie 81e (22 mei 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2019, 2021, 2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 167–113
Titels 2 WTA, 14 ITF
Hoogste positie 57e (1 februari 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2016)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2015)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2015, 2018)
Laatst bijgewerkt op: 22 mei 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Wimbledon 2015 (kwalificatie)

Ysaline Bonaventure (Rocourt, 29 augustus 1994) is een tennisspeelster uit België. Bonaventure begon met tennis toen zij zes jaar oud was.[1] Haar favo­riete onder­grond is hardcourt. Zij speelt links­handig en heeft een twee­handige back­hand. Sinds 2011 staat zij op de WTA-ranglijsten.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 won Bonaventure op het ITF-toernooi van Meppel zowel het enkel- als het dubbelspel (met Nicolette van Uitert).

In 2015 won Bonaventure twee WTA-titels in het dubbelspel, een in Rio de Janeiro samen met de Zweedse Rebecca Peterson en de andere in Katowice aan de zijde van de Nederlandse Demi Schuurs.

In oktober 2022 maakte zij haar entrée tot de mondiale top 100 in het enkelspel, doordat zij in twee achter­eenvolgende weken een ITF-finale had bereikt.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2012–2023 maakte Bonaventure deel uit van het Belgische team voor de Fed Cup – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 10–9. In 2019 nam zij deel aan de Wereldgroep I.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2011 1108
2012 416 637
2013 321 391
2014 194 181
2015 156 64
2016 232 173
2017 181 234
2018 150 116
2019 115 536
2020 122 569
2021 228 401
2022 96 299

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2019 2020 2021 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2015 2016 2018
Vlag van Australië Australian Open 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2015-02-21 Vlag van Brazilië WTA Rio de Janeiro gravel Vlag van Zweden Rebecca Peterson Vlag van Roemenië Irina-Camelia Begu
Vlag van Argentinië María Irigoyen
3-0, opg. details
2. 2015-04-12 Vlag van Polen WTA Katowice hardcourt (i) Vlag van Nederland Demi Schuurs Vlag van Italië Gioia Barbieri
Vlag van Italië Karin Knapp
7-5, 4-6, [10-6] details
verloren finales
geen

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2012-06-15 Vlag van Nederland Meppel $10.000 gravel Vlag van Duitsland Julia Kimmelmann 6-2, 6-4
2. 2012-07-29 Vlag van België Maaseik $10.000 gravel Vlag van Rusland Natalia Orlova 6-2, 6-1
3. 2013-05-11 Vlag van Zweden Båstad $10.000 gravel Vlag van Zweden Ellen Allgurin 6-1, 6-2
4. 2013-06-16 Vlag van Nederland Amstelveen $10.000 gravel Vlag van Nederland Cindy Burger 6-4, 6-2
5. 2014-06-29 Vlag van Zweden Kristinehamn $25.000 gravel Vlag van Rusland Marina Melnikova 6-3, 6-3
6. 2015-07-26 Vlag van Duitsland Darmstadt $25.000 gravel Vlag van Slovenië Dalila Jakupović 6-3, 7-6
7. 2015-09-26 Vlag van Mexico Monterrey $50.000 hardcourt Vlag van Paraguay Montserrat González 6-1, 6-2
8. 2016-02-21 Vlag van Duitsland Altenkirchen $25.000 tapijt (i) Vlag van Nederland Arantxa Rus 6-3, 6-3
9. 2017-04-30 Vlag van Turkije Antalya[2] $15.000 gravel Vlag van Japan Yuuki Tanaka 6-4, 6-2
10. 2017-11-05 Vlag van Canada Toronto[3] $60.000 hardcourt (i) Vlag van Zwitserland Patty Schnyder 7-6, 6-3
11. 2020-02-02 Vlag van Frankrijk Andrézieux-Bouthéon $60.000 hardcourt (i) Vlag van Nederland Arantxa Rus 6-4, 7-6
12. 2022-01-09 Vlag van Australië Bendigo $60.000 hardcourt Vlag van Andorra Victoria Jiménez Kasintseva 6-3, 6-1

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 2012-06-15 Vlag van Nederland Meppel $10.000 gravel Vlag van Nederland Nicolette van Uitert Vlag van Nederland Marrit Boonstra
Vlag van Duitsland Vivian Heisen
6-2, 6-4
2. 2012-07-01 Vlag van Nederland Breda $10.000 gravel Vlag van Bulgarije Isabella Shinikova Vlag van Duitsland Carolin Daniels
Vlag van Zwitserland Xenia Knoll
6-4, 7-6
3. 2013-09-07 Vlag van Duitsland Berlijn $15.000 gravel Vlag van Zweden Cornelia Lister Vlag van Tsjechië Lenka Kunčíková
Vlag van Tsjechië Karolina Stuchla
6-4, 3-6, [10-5]
4. 2014-08-10 Vlag van België Koksijde $25.000 gravel Vlag van Nederland Richèl Hogenkamp Vlag van Verenigde Staten Bernarda Pera
Vlag van Nederland Demi Schuurs
6-4, 6-4
5. 2014-08-15 Vlag van België Westende $25.000 hardcourt Vlag van België Elise Mertens Vlag van Rusland Marina Melnikova
Vlag van Rusland Jevgenia Rodina
6-2, 6-2
6. 2014-10-25 Vlag van Canada Saguenay $50.000 hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Nicola Slater Vlag van Canada Sonja Molnar
Vlag van Verenigde Staten Caitlin Whoriskey
6-4, 6-4
7. 2015-03-08 Vlag van Brazilië Curitiba $25.000 gravel Vlag van Zweden Rebecca Peterson Vlag van Spanje Beatriz García Vidagany
Vlag van Argentinië Florencia Molinero
4-6, 6-3, [10-5]
8. 2015-09-26 Vlag van Mexico Monterrey $50.000 hardcourt Vlag van België Elise Mertens Vlag van Rusland Marina Melnikova
Vlag van Luxemburg Mandy Minella
6-4, 3-6, [11-9]
9. 2015-10-03 Vlag van Mexico Victoria $50.000 hardcourt Vlag van België Elise Mertens Vlag van Argentinië María Irigoyen
Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková
6-4, 4-6, [10-6]
10. 2016-02-21 Vlag van Duitsland Altenkirchen $25.000 tapijt (i) Vlag van Zwitserland Xenia Knoll Vlag van Israël Deniz Khazaniuk
Vlag van Rusland Marija Marfoetina
6-1, 6-4
11. 2017-09-16 Vlag van Georgië Batoemi $25.000 hardcourt Vlag van Slowakije Viktória Kužmová Vlag van Georgië Tatia Mikadze
Vlag van Georgië Sofia Sjapatava
6-1, 6-3
12. 2018-01-28 Vlag van Frankrijk Andrézieux-Bouthéon $60.000 hardcourt (i) Vlag van Nederland Bibiane Schoofs Vlag van Italië Camilla Rosatello
Vlag van België Kimberley Zimmermann
4-6, 7-5, [10-7]
13. 2018-02-04 Vlag van Verenigd Koninkrijk Glasgow $25.000 hardcourt (i) Vlag van Griekenland Valentini Grammatikopoulou Vlag van Hongarije Dalma Gálfi
Vlag van Polen Katarzyna Piter
7-5, 6-4
14. 2021-09-19 Vlag van Spanje Valencia $80.000 gravel Vlag van Georgië Ekaterine Gorgodze Vlag van Spanje Ángela Fita Boluda
Witte vlag Oksana Selechmetjeva
6-2, 2-6, [10-6]

Gewonnen junior-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters in finale score graad
1. 2009-01-11 Vlag van Zweden Västerås hardcourt Vlag van Nederland Rosalie van der Hoek Vlag van Denemarken Mai Grage
Vlag van Duitsland Katharina Holert
6-3, 4-6, [10-6] 4
2. 2009-11-08 Vlag van België Heiveld Indoor Junior Open,
Sint-Katelijne-Waver
hardcourt Vlag van België Laura Bernard Vlag van Frankrijk Solène Ficheux
Vlag van Frankrijk Laëtitia Sarrazin
6-1, 6-1 4
3. 2010-11-27 Vlag van Mexico Yucatan World Cup, Mérida gravel Vlag van Frankrijk Estelle Cascino Vlag van Estland Anett Kontaveit
Vlag van Japan Ayaka Okuno
6-3, 5-7, [10-7] 1

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Ysaline Bonaventure.