Anett Kontaveit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anett Kontaveit
Wimbledon 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Estland Estland
Geboorteplaats Tallinn, Estland
Geboortedatum 24 december 1995
Woonplaats Tallinn, Estland
Lengte 1,74 m
Gewicht 65 kg
Profdebuut 2010
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 8.149.707 US dollar
Coach Torben Beltz
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 390–204
Titels 6 WTA, 11 ITF
Hoogste positie 2e (6 juni 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (2018)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2017–2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2015, 2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 55–45
Titels 0 WTA, 5 ITF
Hoogste positie 95e (2 maart 2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2019, 2020)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2019)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2019, 2021)
Laatst bijgewerkt op: 3 oktober 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Anett Kontaveit (Tallinn, 24 december 1995) is een tennisspeelster uit Estland. Zij begon op zesjarige leeftijd met tennis.[1] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een twee­handige backhand.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Als dertienjarige won Kontaveit (in 2009) het nationaal vrouwenkampioenschap enkelspel in Estland, bij de volwassenen. Geen enkele andere Estische speler heeft ooit op zo jonge leeftijd het volwassen enkelspel­kampioenschap gewonnen.[2] In 2011 won zij de meisjes-Orange Bowl.[3]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Kontaveit debuteerde in 2010 op het ITF-toernooi van Savitaipale (Finland). Zij stond in 2011 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van haar geboorteplaats Tallinn – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Slowaakse Zuzana Luknárová te verslaan. In totaal won zij elf ITF-titels, de laatste in 2017 in Andrézieux-Bouthéon (Frankrijk).

In 2013 speelde Kontaveit voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Miami.

In 2014 veroverde zij via het kwalificatietoernooi een plaats in het vrouwenenkelspel van Wimbledon. In 2015 bereikte zij op het US Open de vierde ronde.

Zij stond in 2017 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Biel/Bienne – zij verloor van de Tsjechische Markéta Vondroušová. Twee maanden later won zij het toernooi van Rosmalen – in de eind­strijd versloeg zij Natalja Vichljantseva.

In 2021 won zij nog vier WTA-titels: in augustus in Cleveland, in september in Ostrava, in oktober in Moskou en in Cluj-Napoca. Daarmee kwam zij binnen op de top tien van de wereldranglijst. In november bereikte zij de finale van het eindejaarskampioenschap – zo steeg zij naar de zevende positie.

In februari 2022 won Kontaveit haar zesde titel, in Sint-Petersburg – daarmee steeg zij naar de zesde plek op de wereldranglijst. Twee weken later bereikte zij de finale van het WTA 1000-toernooi van Doha – zo trad zij toe tot de top vijf. In juni steeg zij nog verder, naar de tweede plaats.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Kontaveit was weinig actief in het dubbelspel. In de periode 2012–2014 won zij vijf ITF-titels.

Haar beste resultaat op de WTA-toernooien is het bereiken van de halve finale, op het toernooi van Istanbul 2015, samen met Russin Jelizaveta Koelitsjkova.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2011–2020 speelde Kontaveit in het Estische Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 26–17.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2011 573 955
2012 436 1083
2013 228 290
2014 166 451
2015 91 403
2016 110
2017 34 404
2018 21 1080
2019 26 103
2020 23 110
2021 7 211

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2017-06-18 Vlag van Nederland WTA Rosmalen gras Vlag van Rusland Natalja Vichljantseva 6-2, 6-3 details
2. 2021-08-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Cleveland hardcourt Vlag van Roemenië Irina-Camelia Begu 7-6, 6-4 details
3. 2021-09-26 Vlag van Tsjechië WTA Ostrava hardcourt (i) Vlag van Griekenland María Sákkari 6-2, 7-5 details
4. 2021-10-24 Vlag van Rusland WTA Moskou hardcourt (i) Vlag van Rusland Jekaterina Aleksandrova 4-6, 6-4, 7-5 details
5. 2021-10-31 Vlag van Roemenië WTA Cluj-Napoca hardcourt (i) Vlag van Roemenië Simona Halep 6-2, 6-3 details
6. 2022-02-13 Vlag van Rusland WTA Sint-Petersburg hardcourt (i) Vlag van Griekenland María Sákkari 5-7, 7-6, 7-5 details
verloren finales
1. 2017-04-16 Vlag van Zwitserland WTA Biel/Bienne hardcourt (i) Vlag van Tsjechië Markéta Vondroušová 4-6, 6-7 details
2. 2017-07-23 Vlag van Zwitserland WTA Gstaad gravel Vlag van Nederland Kiki Bertens 4-6, 6-3, 1-6 details
3. 2018-09-29 Vlag van China WTA Wuhan hardcourt Vlag van Wit-Rusland Aryna Sabalenka 3-6, 3-6 details
4. 2019-04-28 Vlag van Duitsland WTA Stuttgart gravel (i) Vlag van Tsjechië Petra Kvitová 3-6, 6-7 details
5. 2020-08-09 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Frankrijk Fiona Ferro 2-6, 5-7 details
6. 2021-02-07 Vlag van Australië WTA Melbourne hardcourt Vlag van Verenigde Staten Ann Li geen finale details
7. 2021-06-26 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Eastbourne gras Vlag van Letland Jeļena Ostapenko 3-6, 3-6 details
8. 2021-11-17 Vlag van Mexico WTA Finals hardcourt Vlag van Spanje Garbiñe Muguruza 3-6, 5-7 details
9. 2022-02-26 Vlag van Qatar WTA Doha hardcourt Vlag van Polen Iga Świątek 2-6, 0-6 details
10. 2022-07-23 Vlag van Duitsland WTA Hamburg gravel Vlag van Verenigde Staten Bernarda Pera 2-6, 4-6 details
11. 2022-10-01 Vlag van Estland WTA Tallinn hardcourt (i) Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková 2-6, 3-6 details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 4R 2R KF 3R 2R
Roland Garros 1R 2R 4R 1R 1R 3R 1R
Wimbledon 1R 1R 1R 3R 3R 3R g.t. 1R 2R
US Open 4R 1R 1R 1R 3R 4R 3R 2R
Premier Mandatory
Indian Wells 2R 2R 4R g.t. KF
Miami 1R 1R 3R 2R HF g.t. 3R
Madrid 1R 3R 1R g.t. 2R
Peking 1R 3R g.t. g.t.
Premier Five
Dubai/Doha 1R 1R 2R 3R
Rome KF HF 2R 2R
Montréal/Toronto 2R 3R g.t. 1R
Cincinnati 1R 3R 3R KF 1R
Tokio/Wuhan 1R F g.t. g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 0 1 0 0 0 4 1
eindejaarsranking 228 166 91 110 34 21 26 23 7

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R g.t. 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Anett Kontaveit.