Mariene ecoregio Zuidelijke Cookeilanden/Australeilanden
De Mariene ecoregio Zuidelijke Cookeilanden/Australeilanden (160) (Engels: Southern Cook/Austral Islands marine ecoregion) is een biogeografische regio en ligt in het centrale deel van de Grote Oceaan in de Mariene provincie Zuidoost-Polynesië (40) in het Marien rijk Oostelijke Indo-Pacific. De mariene ecoregio is vastgesteld door het World Wide Fund for Nature en The Nature Conservancy en is vernoemd naar de Cookeilanden en de Australeilanden.[1][2]
In het noordoosten grenst het gebied aan de mariene ecoregio Genootschapseilanden (161), in het oosten aan de mariene ecoregio Tuamotu (158), in het zuidoosten aan de mariene ecoregio Rapa-Pitcairn (159) en in het westen aan de mariene ecoregio Tonga-eilanden (146).[1][3]
Geografie[bewerken | brontekst bewerken]
De mariene ecoregio ligt in het centrale deel van de Grote Oceaan rond de zuidelijke Cookeilanden (Nieuw-Zeeland) en de westelijke Australeilanden (Frans-Polynesië), exclusief de Bass-eilanden. Het gebied strekt zich uit van de wateren rond Raivavae van de Tubuai-eilanden (deel Australeilanden) in het zuidoosten tot aan het Palmerstoneiland in het noordwesten.[3]
Door het gebied stroomt de Zuid-Pacifische gyre.[4]
Biogeografie[bewerken | brontekst bewerken]
Het gebied kent zeeleven dat houdt van tropische temperaturen.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties |
