Massebe
Een massebe (Hebreeuws: מַצֵּבָה, maṣṣevāh, "iets dat opgericht is") was in de Hebreeuwse Bijbel een gewijde steen, opgericht als herinnering aan een ingrijpende gebeurtenis zoals de manifestatie van een optreden van JHWH.[1] Daarnaast werd soms een altaar opgericht.[2]
Omdat de massebe in de Kanaänitische mythologie werd opgevat als een mannelijk vruchtbaarheidssymbool en als zodanig in de godsdienstige gebruiken van de Israëlieten doordrong, werd een dergelijke steenverering door de profeten veroordeeld en door de wet van Mozes verboden.[3] Het oprichten van een massebe door de koning werd gezien als oorzaak van ellende[4] en de verwoesting van de massebes door Josia werd met instemming begroet.[5]
| Bronnen, noten en/of referenties |