Miller-index

Miller-indexen voor oppervlakken van een kubisch kristalstelsel.

De miller-index of millerindex is een begrip uit de kristallografie, die de oriëntatie van een kristalvlak ten opzichte van het kristalrooster weergeeft. Millerindices fungeren dus als een afkorting van de vlakvergelijking.

De Miller-indices werden in 1839 geïntroduceerd door de Britse mineraloog William Hallowes Miller.

Methode

Met de notatie [u v w] wordt in de eenheidscel van het kristal het vlak aangeduid wat wordt opgespannen door de punten (A/u B/v C/w), waar A, B en C de roostervectoren zijn. Negatieve indices worden conventioneel aangeduid met een streep erboven. Zo schrijft men 1 om index -1 aan te geven. Voor een kubisch rooster geldt nog dat het vlak [u v w] loodrecht staat op de vector (au bv cw).