Neoarcheïcum
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
| Eon | Era | Periode | Ouderdom Ma | |
|---|---|---|---|---|
| Proterozoïcum | Paleoproterozoïcum | Siderium | later | |
| 2500 | ||||
| Archeïcum | Neoarcheïcum | |||
| 2800 | ||||
| Mesoarcheïcum | ||||
| 3200 | ||||
| Paleoarcheïcum | ||||
| 3600 | ||||
| Eoarcheïcum | ||||
| 4000 | ||||
| Hadeïcum | ||||
| vroeger | ||||
| Indeling van het Archeïcum volgens de ICS[1] | ||||
De geologische era Neoarcheïcum (ook Neoarchaïcum) is de laatste/bovenste era van het eon Archeïcum, dat duurde van 2,8 Ga tot 2,5 Ga. Het werd voorafgegaan door het Mesoarcheïcum en na/op het Neoarcheïcum komt het Paleoproterozoïcum.
Aardoppervlak[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens dit tijdperk werd het supercontinent Kenorland gevormd, rond 2,7 miljard jaar (Ga) geleden.
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens dit tijdperk ontwikkelden zich de eerste organismen die zuurstof fotosynthetiseerden. Dit zorgde ervoor dat de concentratie zuurstof in de atmosfeer begon te stijgen.
Atmosfeer[bewerken | brontekst bewerken]
Het vrijgekomen zuurstof reageerde met mineralen in gesteenten en met de broeikasgassen in de atmosfeer. Dit zou uiteindelijk leiden tot de zuurstofcatastrofe in het latere Paleoproterozoïcum.
Bronnen
|