Nicolaas van der Veken
Nicolaas van der Veken (Mechelen, 1637 - Mechelen, 1709) was een Brabants beeldhouwer. Nicolaas van der Veken was een beeldhouwer-sculteur. Hij was de broer van Lambertus van der Veken.[1].
Carrière
Nicolaas van der Veken studeerde bij Maximiliaan Labbé en Lucas Faydherbe en werd meester-beeldhouwer in de Mechelse Sint-Lucasgilde in 1662.
Werken van Van der Veken
Zijn meest bekende werken zijn biechtstoelen zoals in Sint-Pieters-en-Pauluskerk (Mechelen) 1683-1684, Sint-Janskerk (Mechelen)1692 en de Sint-Katelijnekerk in houtscultuur. Hij beeldhouwde ook in steen. Hij werd bekend voor de verfijnde Christus als een bezorgd mens, die hij maakte voor de Sint-Romboutskathedraal (1688). In eik maakte hij een beeld voor het Klooster van de Zusters Apostelinnen[8] in Antwerpen (begin 1690).
Zijn kleine ivoren kruisbeelden met verfijnde Christusfiguren laten de invloed zien van Lucas Faydherbe.
Boeken
Volgende boeken beschrijven het leven en werk van Nicolaas Van Der Veken
- "Nicolas van der Veken sculpteur malinois du XVIle siècle" - C. Poupeye
- "Les frères Van Der Veken" – F. Donnet
- "Nieuwe biografische gegevens over Nicolaas Van Der Veken, Mechels beeldsnijder (1637-1709)" – J. en R. Maes-Barthelemy
- "Drie onbekende beelden van Nicolaes Van Der Veken (1637-1709)" – J. Jansen