Nieuw-Caledonië (eiland)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Nouvelle-Calédonie
Eiland van Frankrijk
Locatie
Land Frankrijk
Locatie Grote Oceaan (Koraalzee)
Coördinaten 21°24'36,00000"ZB, 165°29'24,00000"OL
Algemeen
Oppervlakte 16.750 km²
Inwoners
(2014)
280.460 (2017)[1]
Hoofdplaats Nouméa
Lengte 400 km
Breedte 60 km
Hoogste punt Mont Panié (1639 m)
Detailkaart
Kaart van Nouvelle-Calédonie
Foto's

Nieuw-Caledonië (ook wel: Grande Terre) is een eiland in het Franse overzees gebiedsdeel Nieuw-Caledonië in de Grote Oceaan. Het eiland is 16.750 km² groot en heeft een langgerekte vorm met een lengte van 400 km (van noordwest bij Poum tot zuidoost bij Yaté georiënteerd) en een breedte meestal tussen de 50 en 70 km.

Het hoogste punt is de top van de Mont Panié op 1.639 m, de berg maakt deel uit van het centraal gebergte op het eiland met vijf toppen van meer dan 1.500 m.

Op het eiland woonden in 2014 247.669 personen wat neerkomt op een bevolkingsdichtheid van 14,8 inw/km².

Onder Napoleon III werd het eiland gebruikt als verbanningsoord.

Zoogdieren[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende zoogdieren komen er voor:

Geboren[bewerken | brontekst bewerken]