Naar inhoud springen

Odile Bailleux

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Edoderoobot (overleg | bijdragen) op 24 jul 2019 om 16:37. (https://onzetaal.nl/taaladvies/een-van-beiden/, replaced: één van de → een van de met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Odile Bailleux (1939) is een Frans organist en klavecinist

Levensloop

Bailleux studeerde piano aan het Conservatorium van Versailles en behaalde in 1965 het hoger diploma voor orgel in de École César-Franck in Parijs. Ze volgde hiervoor lessen bij J. Fellot en E. Souberbielle. Tegelijk studeerde ze verder piano, harmonie en contrapunt. In 1969-70 studeerde ze nog verder in Frankfurt am Main bij Helmut Walcha en was een van de weinige Fransen die bij deze meester in de léér gingen. In 1964 nam ze deel aan de Internationale Orgelacademie in Saint-Maximin. In 1966 werd ze assistente van A. Reboulot voor het orgel van Saint-Germain-des-Prés.

Vanaf 1980 doceerde ze aan het Conservatorium van Bourg-la-Reine. Tegelijk gaf ze veel orgelconcerten in Europa. Ondertussen bleef ze haar klavecimbelkennis onderhouden door de basso continuo te spelen in Musique-Ensemble van Michel Henry. Ze werd co-titularis van het orgel in de kerk Notre-Dame-des-Blancs-Manteaux in Parijs.

In 1982 was ze jurylid voor het internationaal orgelconcours van Brugge, in het kader van het Festival Musica Antiqua.

De sterkste invloeden werden op haar uitgeoefend door Walcha, Gustav Leonhardt, Scott Ross en Michel Chapuis.

Discografie

Bailleux heeft weinige maar interessante platenopnamen gemaakt, onder meer de 'Livre d'Orgue' van Nicolas de Grigny, een opname uit 1983 op het orgel van de kathedraal van Albi. Ze ontving er een 'Diapason d'Or' voor.

Literatuur

  • Dictionnaire des interprètes, R Laffont, 2004