Groene schijnboktor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Oedemera virescens)
Groene schijnboktor
Oedemera virescens
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Coleoptera (Kevers)
Onderorde:Polyphaga
Infraorde:Cucujiformia
Superfamilie:Tenebrionoidea
Familie:Oedemeridae (Schijnboktorren)
Geslacht:Oedemera
Soort
Oedemera virescens
(Linnaeus, 1767)
vrouwtje
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Groene schijnboktor op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Insecten

De groene schijnboktor (Oedemera virescens) is een keversoort uit de familie schijnboktorren (Oedemeridae).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De kevers zijn 8 tot 11 millimeter lang. Zijn lichaam heeft een grijsgroene metaalglans, de voelsprieten en poten zijn bruingroen gekleurd. De voelsprieten en poten zijn bruingroen gekleurd. Het uiteinde van de voelspriet is niet uitgesneden. De dijen (femora) van de achterpoten zijn meestal verdikt bij mannen, behalve bij de zeer vergelijkbare groenachtige boktor (Oedemera lurida). Het laatste buiksegment van de vrouwtjes is aan de achterkant uitgesneden, wat hen ook onderscheidt van de vergelijkbare soort. De bovenzijde van het lichaam is fijn en dicht behaard met grijze haren. Het pronotum is bijna vierkant en gerimpeld. De dicht gestippelde dekschilden lopen naar achteren taps toe en staan iets uit elkaar.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

De groene schijnboktor is wijdverbreid en komt algemeen voor in Europa, ook in het hoge noorden. Oostelijk komt hij voor tot Siberië. Ze zijn te vinden in weilanden en aan de randen van bossen, van laaglanden tot grote hoogten.

Levenswijze[bewerken | brontekst bewerken]

De imagines zitten vaak op bloemen en voeden zich met stuifmeel. De larven ontwikkelen zich in droge stengels van kruidachtige planten zoals de monnikskap, de zonnebloem en het jakobskruiskruid.