Oneindigheidsaxioma

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is de huidige versie van de pagina Oneindigheidsaxioma voor het laatst bewerkt door Texvc2LaTeXBot (overleg | bijdragen) op 2 nov 2018 21:59. Deze URL is een permanente link naar deze versie van deze pagina.
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)

In de axiomatische verzamelingenleer en de deelgebieden van de logica, de wiskunde, en de informatica die daar gebruik van maken is het oneindigheidsaxioma een van de axioma's van de Zermelo-Fraenkel-verzamelingenleer. Het oneindigheidsaxioma garandeert het bestaan van ten minste een oneindige verzameling, namelijk de verzameling van alle natuurlijk getallen.

Formele uiteenzetting[bewerken | brontekst bewerken]

In de formele taal van de Zermelo-Fraenkel-axioma's luidt het axioma:

In woorden: er bestaat een verzameling I (de verzameling die gepostuleerd wordt oneindig te zijn), zo, dat de lege verzameling deel uitmaakt van I, en dat als enige x een element is van I, de verzameling die gevormd wordt door de vereniging van x met het singleton {x} ook element is van I. Een dergelijke verzameling wordt wel een inductieve verzameling of opvolgerverzameling genoemd.