Naar inhoud springen

Visual Snow Syndroom

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Wimpus (overleg | bijdragen) op 22 apr 2020 om 19:07.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.

Oogruis, oftewel visual snow, is een tamelijk onbekende en uitzonderlijke[1] neurologische aandoening waarbij patiënten een soort continue sneeuw- of televisieruis waarnemen in hun gezichtsveld (soms ook met ogen gesloten). Deze oogruis kan een van de vele symptomen zijn van het 'visual snow'-syndroom. Een onbegrepen neurologische aandoening met vele visuele symptomen (nabeelden, glare, starbursts, gevoeligheid voor licht, etc.) en niet-visuele symptomen (tinnitus, etc.) welke veel impact kan hebben op de levenskwaliteit van de patiënt.[2]

Deze aandoening kent naast een brede variëteit aan klachten, ook een brede variëteit aan hevigheid van klachten. Sommige patiënten hebben de oogruis heel mild en nauwelijks merkbaar en sommige hebben het zo ernstig dat ze beperkt worden in hun dagelijkse leven. En sommige patiënten hebben zelfs last van het hele syndroom. Het kan voorkomen op elke leeftijd bij zowel mannen als vrouwen.

Oorzaak

Hoewel er nog onvoldoende bekend is over de ontstaanswijze van oogruis, wordt er gedacht dat de persisterende visuele verschijnselen veroorzaakt worden door "constant weerkaatsende CSD's, mogelijk gecombineerd met een steady-state hyperexciteerbaarheid van de visuele cortex. Naarmate de visuele verschijnselen langer bestaan, zouden mogelijk door structurele reorganisatie van bepaalde hersengebieden de verschijnselen permanent kunnen worden, wat het persisteren van de klachten zou verklaren.[3] Een ander onderzoek geeft aan dat oogruis mogelijk toe te schrijven is aan een verhoogde prikkelbaarheid van hersencellen in de rechter gyrus lingualis en de linker lobus anterior cerebelli.[4] Bovendien is stress geen oorzaak van deze neurologische aandoening. Echter kampen patiënten wel met angst, maar dat is een gevolg van deze aandoening.[5]

Misvattingen

Het zien van vlekken komt bij een redelijk aantal aandoeningen voor. Maar oogruis is geen oogheelkundige aandoening. De verstoringen kunnen zeer vervelend zijn en bij sommige patiënten zelfs voor beperkingen zorgen in het dagelijkse leven. Oogheelkundig onderzoek is in de regel niet afwijkend bij deze patiënten.[6] Ook is het anders dan 'mouches volantes', 'floaters' of 'entoptisch blauweveldverschijnsel'. Oogruis kan ook worden verward met HPPD. Het is geen entoptisch fenomeen dat opgemerkt wordt door mensen die zich zeer bewust van hun zicht zijn.[7]

Diagnose

De visuele klachten van oogruis kunnen lijken op andere aandoeningen, daarom is het belangrijk om oogheelkundig en neurologisch onderzocht te worden op andere afwijkingen. Soms wordt het gediagnosticeerd als een persistente vorm van migraine, wat niet hetzelfde is. [8]

Oogruis kan een voorbode zijn van een ernstige hersenziekte, echter is dit zeer zeldzaam.[9]

De Diagnostic Criteria[10], gemaakt door het Visual Snow Initiative en ondertekend door vooraanstaande neurologen, kunnen helpen bij de diagnose door een arts of zorgverlener.

Behandelingen

Er is geen vaste aanpak van oogruis. Soms worden anti-epileptica (zoals: Lamotrigine, Keppra, etc.) ingezet indien de klachten hevig zijn om zo te trachten de leefkwaliteit van de patiënt te verbeteren.

Soms wordt beweerd dat oogruis overgaat als er 'maar niet aan gedacht wordt', of dat het overgaat door stress te reduceren. Dit is incorrect. Uiteraard kan psychische hulp wel helpen om om te gaan met deze aandoening.

Onderzoek

Het wetenschappelijk inzicht naar oogruis neemt toe. De grootste uitdagingen voor onderzoek zijn de subjectieve waardering van de aandoening, de overeenkomsten met migraine, en het tekort aan meetbare parameters. Onderzoek richt zich op een nauwkeurigere beoordeling van de visusklachten, het vinden van objectieve electrophysiologische aantoonbaarheid, en studies met geavanceerd functioneel neuroradiologisch beeldmateriaal.[11]

Externe links