Naar inhoud springen

Lamotrigine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Lamotrigine
Chemische structuur
Lamotrigine
Lamotrigine
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F) 49-76%
Metabolisatie in de lever
Halveringstijd (t1/2) 24-35 uur (volwassenen)
Uitscheiding via de nieren
Gebruik
Geneesmiddelengroep Anti-epileptica
Merknamen Lamictal, Lambipol (GlaxoSmithKline)
Indicaties epilepsie
Voorschrift/recept ja
Toediening oraal
Dosering 1mg - 400mg
Risico met betrekking tot
Lactatie (borstvoeding) nee
Rijvaardigheid Cat 2 medicijn
Overdosis mogelijk >400mg
Databanken
CAS-nummer 84057-84-1
ATC-code N03AX09
PubChem 3878
DrugBank APRD00570
Chemische gegevens
Molecuulformule C9H7Cl2N5
IUPAC-naam 6-(2,3-dichloorfenyl)-1,2,4-triazine-3,5-diamine
Molmassa 256,09 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Lamotrigine is een geneesmiddel dat voorgeschreven wordt voor de behandeling van bepaalde vormen van epilepsie, waaronder het Syndroom van Lennox-Gastaut bij kinderen, en voor het voorkomen van depressie of manie bij bipolaire stoornis.

Het is verkrijgbaar onder de merknaam Lamictal of Lambipol van GlaxoSmithKline, in gewone of "oplosbare" (eigenlijk dispergeerbare) tabletten van 2 tot 200 mg; de dosering van 2 mg is speciaal bedoeld voor kinderen. Het is sedert 1991 op de markt. Sedert 2005 is het ook in generieke (merkloze) vorm verkrijgbaar.

Lamotrigine wordt, vanwege de kostprijs, meestal pas voorgeschreven wanneer eerste-keusmiddelen, zoals valproïnezuur of fenytoïne of, voor bipolaire stoornis lithium, onvoldoende werken of door de patiënt niet verdragen worden. De werkzaamheid van lamotrigine is vergelijkbaar met die van de klassieke anti-epileptica.

De stof is opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO.

Lamotrigine beïnvloedt prikkels in de hersenen die epileptische aanvallen kunnen veroorzaken. Meer bepaald blokkeert het spanningsgevoelige natrium- en calciumkanalen, en verhindert het daardoor de vrijzetting van de stimulerende neurotransmitters aspartaat en glutamaat. Het stabiliseert daardoor de neuronale membranen en helpt zo bepaalde epilepsieaanvallen te voorkomen, en de stemming bij bipolaire stoornis te stabiliseren.

De meest voorkomende bijwerkingen zijn: huiduitslag, dubbel of wazig zien, maag- en darmklachten (incl. braken en diarree) en slaperigheid.

[bewerken | brontekst bewerken]