Open Kampioenschap van Utrecht

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Open Kampioenschap van Utrecht
Gehouden in Utrecht
Data jaarlijks
Organisator Schaakvereniging Paul Keres
Deelnemers Ongeveer 200
Thema weekendtoernooi
Eerste editie 1974
Edities
Vorige editie 2022
Volgende editie 2023
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Schaken

Het Open Kampioenschap van Utrecht (kortweg OKU) is een weekendschaaktoernooi dat sinds 1974 ieder jaar in Utrecht wordt gespeeld. De organisatie is in handen van Schaakvereniging Paul Keres. Het vindt doorgaans eind mei / begin juni plaats en wordt door tegen de 200 deelnemers bezocht.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

In 1969 organiseerde SV Paul Keres, toen nog onder de naam Utstud, voor het eerst het Utrechts Studentenschaak Kampioenschap. Met de toegankelijkheid van de vereniging voor niet-studenten werd het toernooi in 1974 eveneens opengesteld. Het OKU werd in het voorjaar gedurende een week op de avonden verspeeld. In 1980 is het format naar een weekendtoernooi gewijzigd. Het is na het Daniël Noteboom-toernooi het oudste weekendtoernooi in Nederland.

Het toernooi is op veel plekken in Utrecht en directe omgeving georganiseerd. De laatste editie van 2022 vond plaats in het LIFE-gebouw van Berenschot. De jaren daarvoor vond het in het Utrechts Stedelijk Gymnasium plaats.

Sinds 2014 wordt op het OKU ook gestreden om het Persoonlijk Kampioenschap van de Stichts-Gooise Schaakbond.

Lijst van winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

1974 · Vlag van Nederland Peter Monté
1975 · Vlag van Nederland Anton v.d. Weij
1976 · Vlag van Nederland Anton Rosmüller
1977 · Vlag van Nederland IM Bruno Carlier
1978 · Vlag van Nederland IM Frans Borm
1979 · Vlag van Nederland IM Bruno Carlier
1980 · Vlag van Nederland IM Herman Grooten
1981 · Vlag van Nederland IM Bert Enklaar
1982 · Vlag van Nederland FM Han Janssen
1983 · Vlag van Nederland Jan Voormans
1984 · Vlag van Nederland IM Frans Cuijpers
1985 · Vlag van Nederland IM Jeroen Vanheste
1986 · Vlag van Nederland IM Liafbern Riemersma
1987 · Vlag van Nederland FM Han Janssen
1988 · Vlag van Nederland IM Frans Cuijpers
1989 · Vlag van Nederland IM Johan van Mil

1990 · Vlag van Duitsland IM Bernd Schneider
1991 · Vlag van Nederland IM Rini Kuijf
1992 · Vlag van Nederland IGM Roberto Cifuentes Parada
1993 · Vlag van Nederland FM Juri Vetemaa
1994 · Vlag van Duitsland IGM Igor Glek
1995 · Vlag van Nederland Martin Roobol
1996 · Vlag van Letland IGM Alek Wojtkiewicz
1997 · Vlag van Nederland IM Erik van den Doel
1998 · Vlag van Rusland IM Evgeny Ragozin
1999 · Vlag van Duitsland IGM Igor Glek
2000 · Vlag van België IGM Alexandre Dgebuadze
2001 · Vlag van Nederland Erwin l'Ami
2002 · Vlag van Letland IGM Normunds Miezis
2003 · Vlag van Rusland IGM Vladimir Jepisjin
2004 · Vlag van Rusland IGM Vladimir Jepisjin
2005 · Vlag van Nederland IGM Erwin l'Ami

2006 · Vlag van Rusland IGM Vyacheslav Ikonnikov
2007 · Vlag van Zweden IGM Slavko Cicak
2008 · Vlag van Nederland IGM Friso Nijboer
2009 · Vlag van Nederland IGM Friso Nijboer
2010 · Vlag van Rusland IGM Vjatsjeslav Ikonnikov
2011 · Vlag van Nederland IGM Dimitri Reinderman
2012 · Vlag van Azerbeidzjan IGM Namig Gouliev
2013 · Vlag van Nederland IGM Ruud Janssen
2014 · Vlag van Nederland IGM Zhaoqin Peng
2015 · Vlag van Hongarije IGM Csaba Horváth
2016 · Vlag van Nederland IGM Jorden van Foreest
2017 · Vlag van Hongarije IGM Csaba Horváth
2018 · Vlag van Hongarije IGM Csaba Horváth
2019 · Vlag van Nederland IM Hugo ten Hertog
2022 · Vlag van Nederland FM Luuk Baselmans

Externe koppelingen[bewerken | brontekst bewerken]