Organogalliumchemie

De organogalliumchemie is de tak van scheikunde waarin verbindingen worden bestudeerd waarin een directe binding voorkomt tussen koolstof en gallium. Gallium wordt tot de metalen gerekend, dus is de organogalliumchemie een subdiscipline van de organometaalchemie. Hoewel de organogalliumverbindingen zeer toxisch zijn, worden er in de synthetisch organische chemie aan aantal toepassingen beschreven. De verbinding trimethylgallium is belangrijk als uitgangsstof voor de productie van galliumarsenide via MOCVD:

Ga(CH₃)₃ + AsH₃ → GaAs + 3CH₄

De reactie met arsine verloopt bij 700 °C.

Gallium(III)trichloride is, naast elementair gallium, een veel gebruikte stof om gallium in organische verbindingen te introduceren.

De voornaamste valentie van gallium is +3, zoals verwacht mag worden van elementen die in dezelfde groep van het periodiek systeem staan als aluminium.^[1]

Organogallium(III)verbindingen[bewerken | brontekst bewerken]

Verbindingen van het type R₃Ga zijn monomeer. De Lewiszuursterkte neemt in de serie aluminium > gallium > indium af, waardoor de vorming van gebrugde dimeren zoals bij aluminium bij gallium niet optreedt. Een ander gevolg is dat de organogalliumverbindingen minder reactief zijn dan de overeenkomstige organoalimuniumverbindingen.

Organogalliumverbindingen kunnen gesynthetiseerd worden via transmetallatie, bijvoorbeeld uitgaande van metallisch gallium en dimethylkwik:

2Ga + 2Me₂Hg → 2Me₃Ga + 3 Hg

of via organolithium- of Grignard-reagentia:

GaCl₃ + 3MeMgBr → Me₃Ga + 3MgBrCl

Via complexvorming kan de elektrondeficiëntie van gallium gecompenseerd worden, zoals in onderstaand voorbeeld:

Me₂GaCl + NH₃ → [Me₂Ga(NH₃)Cl]⁺Cl⁻

van gallium zijn ook π-complexen met alkynen bekend.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Organogalliumverbindingen komen voor als reagentia of intermediairen in diverse organische reacties:

Barbier-achtige reacties tussen metallisch gallium, allyl- en carbonylverbindingen.
Koolstofmetalleringreacties^[2]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Navigatie[bewerken | brontekst bewerken]

Navigatie Koolstof-elementbinding

Bronnen, noten en/of referenties

↑
Zie ander andere:
- C. Elschenbroich, A. Salzer. (1992). Organometallics : A Concise Introduction. (2nd ed.) – Wiley-VCH (Weinheim) ISBN 3-527-28165-7
- . (1993). Ed.: Anthony John Downs Chemistry of aluminium, gallium, indium, and thallium. – ISBN 978-0-7514-0103-5
↑ Ryo Amemiya, Masahiko Yamaguchi. (2005). GaCl₃ in Organic Synthesis. Eur. J. Org. Chem.. 2005 5145–5150 DOI:10.1002/ejoc.200500512

[1] Zie ander andere:
C. Elschenbroich, A. Salzer. (1992). Organometallics : A Concise Introduction. (2nd ed.) – Wiley-VCH (Weinheim) ISBN 3-527-28165-7

. (1993). Ed.: Anthony John Downs Chemistry of aluminium, gallium, indium, and thallium. – ISBN 978-0-7514-0103-5

[2] C. Elschenbroich, A. Salzer. (1992). Organometallics : A Concise Introduction. (2nd ed.) – Wiley-VCH (Weinheim) ISBN 3-527-28165-7

[3] . (1993). Ed.: Anthony John Downs Chemistry of aluminium, gallium, indium, and thallium. – ISBN 978-0-7514-0103-5

[2] Ryo Amemiya, Masahiko Yamaguchi. (2005). GaCl₃ in Organic Synthesis. Eur. J. Org. Chem.. 2005 5145–5150 DOI:10.1002/ejoc.200500512

[1]

[2]