Osmium-187
| Osmium-187 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Element | osmium (Os) | |||
| Nuclide | 187Os | |||
| Aantal protonen | 76 | |||
| Aantal neutronen | 111 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 186,955750458 u | |||
| Spin | 1/2− | |||
| Bindingsenergie | 7,973776 MeV | |||
| Massaoverschot | −41,218183 MeV | |||
| Isotopen van osmium | ||||
| ||||
Osmium-187 of 187Os is een stabiele isotoop van osmium, een overgangsmetaal. Het is een van de zes stabiele isotopen van het element, naast osmium-184, osmium-188, osmium-189, osmium-190 en osmium-192. De abundantie op Aarde bedraagt 1,96%. Daarnaast komt ook de langlevende radio-isotoop osmium-186 op Aarde voor.
Osmium-187 kan ontstaan door radioactief verval van renium-187 of iridium-187.
Toepassingen
Osmium-187 wordt, samen met osmium-188, gebruikt in de renium-osmiumdatering. Aangezien zowel renium als osmium siderofiele elementen zijn, en dus voorkomen in ijzerrijke afzettingen, kan de isotopenverhouding gebruikt worden om dergelijke geologische structuren te dateren.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
- (en) Wolfram Alpha
- (en) Periodic table
- ↑ (en) F. Bosch, T. Faestermann, J. Friese, et al. (1996) – Observation of bound-state β– decay of fully ionized 187Re: 187Re-187Os Cosmochronometry, Physical Review Letters, 77 (26), pp. 5190-5193
· 
· 