Overleg:Elisabeth Couperus-Baud

Goed dan, wat is er verkeerd in deze passage:

"Tegen het einde van zijn leven was Louis Couperus dan wel een beroemd schrijver, maar zijn boeken verkochten slecht. Couperus had de rechten voor zijn boeken verkocht en voor herdrukken een vast bedrag bedongen. Van de honoraria van tijdschriften en boeken kon het echtpaar jarenlang in Italië en Frankrijk leven maar voor de financiële zekerheid van Elisabeth had Couperus tijdens zijn leven onvoldoende gezorgd. Zelf bezat zij geen vermogen".

Vijf beweringen, ik zal vijf bronnen geven.

• Tegen het einde van zijn leven was Louis Couperus dan wel een beroemd schrijver,

Hmmm.. Hij dreigde vergeten te raken maar werd door kenners zeer gewaardeerd en op zijn zestigste verjaardag geëerd, onder andere met een ridderkruis van de Orde van de Nederlandse Leeuw.

• maar zijn boeken verkochten slecht.

Oplagen van slechts 3000 stuks, vaak jaren onverkocht in magazijnen en als eerste druk leverbaar tot na de oorlog! Dat is geen succes. Veen schrijft ook aan Couperus dat zijn boeken steeds slechter verkopen.

• Couperus had de rechten voor zijn boeken verkocht en voor herdrukken een vast bedrag bedongen.

Zie de contracten, beschreven in de toelichtingen bij ieder deel van de Volledige Werken.

• Van de honoraria van tijdschriften en boeken kon het echtpaar jarenlang in Italië en Frankrijk leven.

Ze leefden van 1896 tot 1914 in Florence en Nice. Couperus schreef aan Veen dat Veen dat hij "van zijn pen moest leven".

• maar voor de financiële zekerheid van Elisabeth had Couperus tijdens zijn leven onvoldoende gezorgd.

Dat schrijft Bastet. "Elisabeth kon verder beschikken over de baten van een bescheiden levensverzekering. Directe zorgen had zij dus niet". (Blz. 689) Verder schrijft Bastet: Dat Elisabeth dit naliet, heeft een even eenvoudige als schrijnende verklaring. Bij haar dood in 1960 bezat zij vrijwel niets meer. De auteursrechten van een groot deel van zijn boeken had Couperus, zoals wij gezien hebben, zelf al aan Veen verkocht. Het kapitaal dat zij verder erfde is in de crisistijd en de navolgende jaren vrijwel geheel weggesmolten. Haar laatste dagen heeft Elisabeth, die al spoedig van De Steeg naar Den Haag is verhuisd (flatgebouw Arendsburg, Wassenaarseweg 136), waarna zij in de oorlog naar Arnhem geëvacueerd werd, in de grootst mogelijke eenvoud - een eufemisme voor fatsoenlijke armoede - doorgebracht op kamer 6 in het pension van de dames Teillers en Stracke, Prins Hendrikstraat 23 te Den Haag". [Bastet Blz. 693] Elders oefent Bastet kritiek uit op Couoperus omdat deze zo op gereed geld uit was en daar de toekomstige inkomsten voor opgaf.

• Zelf bezat zij geen vermogen.

Idem, bastet. Zij stierf straatarm in een pension in Den Haag. Van een vermogen van Elisabeth is nergens sprake. Integendeel, de sprookjes moesten háár wat geld opleveren.

Alle details stammen uit de biografie van Frédéric Bastet. Ze weghalen suggereert dat je het beter weet dan Bastet! Robert Prummel (overleg) 13 mrt 2014 23:10 (CET)

• • Van volglijst verwijderd. Paul Brussel (overleg) 14 mrt 2014 13:55 (CET)

• • • En dat is dan Paul Brussel's antwoord geweest op een zorgvuldige reactie! Betekent dat dat ik de passage kan teugzetten? Robert Prummel (overleg) 14 mrt 2014 19:32 (CET)

Bij Bastet lezen we uit en over Couperus' testament: "Zij heeft in alle geval na mijn dood het vruchtgebruik van mijn kapitaaltje (een ƒ 1200 rente 's jaars) en komt mijn vader te vallen, dan wordt dit ongeveer verdubbeld. Voor bepaalde armoede behoeft zij dus niet te vreezen; maar ik doe natuurlijk voor haar liefst zoo veel mogelijk. Maar de levensverzekering wil zij niet.’

De inhoud van het testament leert dat Couperus over enig eigen vermogen beschikte, ongetwijfeld in 1893 geërfd van zijn moeder. Immers, kwam hij te vallen, dan erfde Elisabeth in contanten niet minder dar twintigduizend gulden.17 Tegen zes procent bij Scheurleer, de familiebank die het geld beheerde, bracht dit per jaar inderdaad als vast inkomen twaalfhonderd gulden aan rente op. Met het dubbele hiervan, vierentwintighonderd gulden, kon men in die tijd leven: Eline Vere leefde volgens de tekst in de roman van tweeduizend gulden!

Onmiddellijke zorgen had Couperus dus niet, te meer daar hij er met de pen langzamerhand aardig wat bij verdiende. Op zaterdag 11 augustus werd het testament ondertekend. Behalve het kapitaal van twintig mille zou Elisabeth bij Couperus' eventueel eerder overlijden alle auteursrechten erven". Tot zover Bastet.

Elisabeth erfde dus het tegoed dat haar aan rente de helft opbracht van wat zij nodig had! De auteursrechten voorzover niet helemaal verkocht waren waardeloos. Dat noem ik slecht verzorgd achterlaten. Toen Pappa Couperus stierf zal Louis opnieuw hebben geërfd, maar die erfenis viel tegen. In ieder geval was de weduwe Couperus na 1923 bepaald niet in goeden doen. Robert Prummel (overleg) 15 mrt 2014 00:05 (CET)

Overlijdensjaar vader Baud?

Is de vader van Elisabeth Baud overleden in 1883 (wat ik vermoed), of in 1886, zoals achter zijn naam staat? Ik merk op dat het artikel hier tegenstrijdig is; er wordt immers vermeld dat moeder Baud in 1883 - na het overlijden van haar man - vanuit Indië naar Den Haag vertrokken is. - De Jaren (overleg) 22 mrt 2018 18:04 (CET)

Het sterfjaar van vader Baud is inderdaad 1883 (zie onder Familierelaties). Ik pas het artikel daarom op dit punt aan. - De Jaren (overleg) 22 mrt 2018 18:19 (CET)