Overleg:Pompey (hond)

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Wat voor hond?![brontekst bewerken]

Volgens de Nederlandse en Engelse Wikipedia was Pompey een mopshond. Maar talloze andere sites zeggen dat Pompey een kooikerhondje was, en zo verschijnt hij ook in Willem van Oranje (televisieserie) (waar hij overigens Coens wordt genoemd). Daarentegen stelt de Franse Wikipedia in dit artikel dat het een spaniël betreft! Nu wil ik wel eens een betrouwbare bron zien. Mvg, Nederlandse Leeuw (overleg) 27 apr 2012 17:51 (CEST)[reageer]

Het Kooikerhondje is een oud Nederlands ras. Op schilderijen van schilders uit de 17de eeuw zoals van Jan Steen zijn vaak hondjes te zien, die veel lijken op een kooikerhondje. Ook in de 18de en 19de eeuw zijn op familieportretten vaak kooikerhondjes te zien. Geschiedenisschrijver Pieter Hooft schreef in zijn Nederlandsche Historiën dat in 1572 het leven van Willem van Oranje gered is, doordat een kooikerhondje aan zijn legertent bij Hermigny krabde. Van Oranje is daardoor wakker geworden en ontsnapte zo aan Spaanse overvallers.

Dubbelcheck de illustratie van het standbeeld van Willem van Oranje op het Plein in Den Haag. https://nl.wikipedia.org/wiki/Willem_van_Oranje#/media/File:Willem_van_Oranje.jpg

Tweede bron : http://wikikids.nl/Overleg:Willem_de_Zwijgerhondje

Het hondje van Willem van Oranje was hem trouw tot in de dood: letterlijk en figuurlijk. Na de dood van zijn baasje weigerde het hondje nog te eten. Na drie dagen stierf het dier en kreeg een plaatsje in Willems graf.

Het hondje was een kooikerhondje, een oer-Hollands ras. Het zijn kleine honden met een witte en roodbruine vacht en een opvallende staart. Met deze pluimstaart lokte het eenden voor jagers naar een 'eendenkooi'. Vandaar de naam 'kooiker'.

Vroeger werd het kooikerhondje soms Willem de Zwijgerhondje genoemd, omdat het hondje van Willem van Oranje zijn baasje eenmaal zou hebben gered van een moordaanslag. Tijdens een veldtocht in België lag Willem te slapen in zijn legertent. Zijn hondje, dat altijd meereisde, hoorde een indringer, begon te blaffen en sprong op het gezicht van zijn baasje. Willem werd wakker en de insluiper ging er vandoor. Helaas kon de trouwe viervoeter zijn baasje geen tweede keer redden. In 1584 werd Willem toch vermoord. Zijn hond kon het verlies van zijn baas niet verwerken en stierf drie dagen later van verdriet! Vanwege de bijzondere band tussen het hondje en Willem zijn ze op veel belangrijke monumenten samen afgebeeld. – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 213.10.89.151 (overleg · bijdragen) 21 jan 2017 22:45