Overleg gebruiker:Bertux/mogelijke kandidatuur Arbcom/Verklaring Dolledre

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Gekopieerd van Overleg Wikipedia:Arbitragecommissie#Verklaring Dolledre, de versie van 2 jul 2009 om 01:31.

Deze verklaring heb ik gekopieerd minus de inklapfunctionaliteit, om de tekst later gemakkelijk te kunnen vinden. Voor meelezers wil ik uitdrukkelijk vastleggen dat de aanwezigheid van deze tekst in mijn overlegruimte geen oordeel inhoudt over de feitelijke juistheid van het relaas en over de oordelen, conclusies en aanbevelingen. In het bijzonder is de karakterisering van bij naam genoemde gebruikers voor rekening van de auteur, Dolledre. Ik kan en wil niet beoordelen of dit stuk uit 2009 nog de huidige opvattingen van deze auteur weergeeft. Het stuk is relevant voor de geschiedenis van de Nederlandse Wikipedia en als zodanig van belang bij mijn beslissing om me al dan niet kandidaat te stellen voor de Wikipedia:Arbitragecommissie. In de hierboven gegeven permanente verwijzing is het stuk in zijn context te lezen. — bertux 12 apr 2014 11:09 (CEST)Reageren


(begin kopie)

Verklaring Dolledre[brontekst bewerken]

Volgens de interne afspraken moeten 5 arbiters instemmen om een lid te verwijderen. Zodra ik wist dat twee arbiters op eigen houtje waren begonnen en dat minstens een derde arbiter daar naar goede gewoonte geen punt van zou maken, was ArbComs zelfreinigend vermogen verdwenen. Gecompromitteerd, besodemieterd of niet, ArbCom zou doorgaan alsof er geen vuiltje aan de lucht was. Op dat moment restte mij niets anders dan mij er asap van te distantiëren. Hoe, wanneer en vooral via wie allemaal ik aan bewijzen ben geraakt is het enige wat Woudloper interesseert. Nochtans, dat ik niks heb achtergehouden op het moment dat het geverifieerd werd, is het enige dat men daarover moet weten. Ik onthoud dat Woudloper gewoon aanblijft en zijn laag aantal tegenstemmers aanwendt om ook na september te blijven zetelen. Normaal moet dat lukken.

Maar ik zie daar geen goedkeuring in m.b.t. wat er gebeurd is, enkel een illustratie van de morbide effecten van het nl.arbcom kiessysteem waarbij veel potentiële kandidaten er simpelweg niet aan beginnen.

Morbide effecten uit het nl.arbcom kiessysteem in Art.3[brontekst bewerken]

Geen vandalismebestrijders[brontekst bewerken]

Anders dan bij en.arcom (waar voorstemmen geteld worden, niet het percentage tegenstemmers) is nl.arbcom voor veel gebruikers - actief o.a. in vandalismebestrijding - onbereikbaar. Zij slepen vaak twee dozijn heethoofden, pov-pushers, linkspammers, prutsers, kiddo's zonder basisschool op Wikipedia en ander fraais achter zich aan die al makkelijk bijdragen tot de 25% tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen.

Geen moderatoren[brontekst bewerken]

Het meerdere-petten-verhaal zien we bij zowat elke ArbComverkiezing opgevoerd. Bepaalde kiezers stemmen principieel tegen moderatoren. Combineren we dit met het alleenrecht van moderatoren om verwijdersessies en blokkeringen uit te voeren – waarbij men zelden vrienden maakt – is het niet aannemelijk dat moderatoren bevoordeeld worden bij het niet halen van de 25% tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen.

Wel notoire onbekenden[brontekst bewerken]

Het zogenaamde Kleuske-effect is het effect waarbij niemand echt de ArbComkandidaat kent, zodat niemand echt iets tegen de kandidaat heeft. In een systeem waar het percentage tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen de doorslaggevende factor vormt, heeft de notoire onbekende een voordeel. Ook al hebben de bekende spelers zo'n derde meer voorstemmen, bij elke tegenstem stijgt het water hen nader naar de lippen.

Wel allemansvrienden[brontekst bewerken]

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden en weinig vijanden. Het is niet aannemelijk dat zij geen voordeel zouden ondervinden bij het niet halen van de 25% tegenstemmers die een ArbComkandidaat mag krijgen. Zachte heelmeesters binnen ArbCom verrassen na minstens een maand harde overpeinzing met de invulling van een vast recept: bewerkingsverbod, contactverbod en een weekje blokkering als stok achter de deur. Spannend, maar daar kan een knop voor worden gemaakt.

Schuldbekentenis[brontekst bewerken]

Ik pleit schuldig aan het aantrekken van notoire onbekenden en allemansvrienden om de ArbCom van vandaag vol te krijgen, binnen het gegeven kiessysteem. Daardoor ben ik niet geplaatst om te gaan voor afzetting van die ArbCom of individuele leden van buitenaf. Zelf opstappen en de nodige stappen nemen om de ArbComreglementen aan te passen is mijn enige eerlijke optie. Maar daaruit concluderen “we worden toch herverkozen en zijn dientengevolge goed bezig” is bijzonder kort door de bocht.

Morbide effecten uit Art. 5.4[brontekst bewerken]

Roulatieschema werkt niet[brontekst bewerken]

Binnen de interne afspraken kan een subcommissie haar beslissing aan de ArbCom opdringen, en vormen 2 leden een meerderheid binnen die subcommissie. Dit is absoluut desastreus voor de interne verhoudingen en consistentie binnen de koers van ArbCom. In de geschiedenis van ArbCom hebben veel systemen bestaan om de subcommissie die een zaak behandelt te vormen. Denk hierbij aan een vastliggend roulatieschema, verschillende loterijen en de “spontane vorming” (lees: de hardste schreeuwers hebben de zaak) van een subcommissie.

Mogelijke maatregelen[brontekst bewerken]

De gemeenschap dient een roulatiesysteem op te leggen, ook al is de behandelende subcommissie daarmee gekend. Het opdrijven (o.a. via andere kiesmethode) van het aantal commissieleden van 7 naar 9 (of zelfs 11) met het doel grotere subcommissies volgens een vast stramien te vormen, lijkt de enige mogelijke oplossing. Dat grotere, bekende, subcommissies trager werken, is bijna onmogelijk vergeleken met de façade van een zwarte doos waarachter de huidige subcommissies zich in hun ongeziene traagheid verstoppen.

Schuldbekentenis[brontekst bewerken]

Het feit dat het roulatieschema voor de zoveelste keer eenzijdig werd aangepast met het doel mij koste wat het kost buiten behandeling van de zaak en communicatie met Phasker als indiender van de zaak Waerth te houden, was voor mij de aanleiding om vast te vermoeden dat er binnen ArbCom stront aan de knikker was. Ik heb wel degelijk terstond ontslag genomen zonder de volledige verificatie van de gegevens over de deal tussen Woudloper en Phasker af te wachten. Ondertussen is mijn vast vermoeden correct gebleken.

Dolledre Overleg 21 jun 2009 00:55 (CEST)Reageren

(einde kopie)