Oxacilline

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 109.130.54.139 (overleg) op 20 jan 2017 om 23:25.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Oxacilline
Chemische structuur
Oxacilline
Databanken
CAS-nummer 66-79-5
ATC-code J01CF04 J51CF04
PubChem 6196
DrugBank DB00713
Chemische gegevens
IUPAC-naam (2S,5R,6R)-3,3-dimethyl-6-[(5-methyl-3-phenyl-
1,2-oxazole-4-carbonyl)amino]-7-oxo-4-thia-1-
azabicyclo[3.2.0]heptane-2-carboxylic acid
Molmassa 401,436 g/mol
Kookpunt 686,8°C
Dichtheid 1,49 g/cm³
SMILES Cc1c(c(no1)c2ccccc2)/C(=N/[C@H]3[C@@H]4N(C3=O)[C@H](C(S4)(C)C)C(=O)O)/O
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Oxacilline is een smal-spectrum beta-lactam antibioticum uit de penicilline klasse. Oxacilline is evenals meticilline penicillinase-resistent en heeft meticilline in klinische toepassing vervangen. Andere vergelijkbare middelen zijn nafcilline, cloxacilline, dicloxacilline, and flucloxacilline. Vanwege de bestendigheid tegen penicillinase zoals door Staphylococcus aureus geproduceerd wordt, wordt het middel toegepast bij behandeling van penicilline-resistente Staphylococcus aureus besmetting. De introductie en intensieve gebruik van oxacilline en meticilline heeft echter tot nieuwe resistente Staphylococcus aureus stammen geleid: MRSA en ORSA. Infecties met MRSA/ORSA worden - zolang de MRSA bacterie daar niet ook resistent tegen geworden is - behandeld met vancomycine.