Papyrus 25

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Papyrus 25
Papyrus 25
Symbool 25
Bijbeltekst Matt 18:32-34 en 19:1-3, 19:5-7; 19:9-10.
Datering 4e eeuw
Taal Grieks
Vindplaats Egypte
Huidige locatie Staatliche Museen zu Berlin; Inv. no. 16388
Publicatie Otto Stegmüller, Ein Bruchstück aus dem griechischen Diatessaron, ZNW 37 (1938), pp. 223-229.
Teksttype Diatessaron (d.w.z. samenvoeging van de vier Evangeliën).

Papyrus 25 (nummering volgens Gregory-Aland) of 25, is een oud, Grieks, handschrift op papyrus van het Nieuwe Testament met de tekst van Matteüs 18:32-34 en 19:1-3, 19:5-7; 19:9-10. Op grond van schrifttype gaat men ervan uit dat het geschreven is in de 4e eeuw.

De Griekse tekst van deze codex kan niet worden ingedeeld doordat ze afkomstig is van een diatessaron (net als Dura Perkament 24; Unciaal 0212. Kurt Aland plaatst het in geen enkele categorie.[1]

Het wordt bewaard in het Staatliche Museen zu Berlin (Inv. no. 16388) in Berlijn.[1]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Otto Stegmüller, Ein Bruchstück aus dem griechischen Diatessaron, ZNW 37 (1938), p. 223-229.