Naar inhoud springen

Paulo Cézar Lima

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Floortje Désirée (overleg | bijdragen) op 4 jul 2018 om 09:59. (Repareer link naar doorverwijspagina met Zeusmodus - Wereldbeker voetbalWereldbeker voetbal voor clubteams)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Paulo Cézar Caju
Paulo Cézar Lima
Persoonlijke informatie
Volledige naam Paulo Cézar Lima
Geboortedatum 16 juni 1949
Geboorteplaats Salvador, Brazilië
Positie Middenvelder
Senioren
Seizoen Club W (G)
1967–1972
1972–1974
1974–1975
1975–1977
1977–1978
1978–1979
1980
1981
1981
1982–1983
1983
Vlag van Brazilië Botafogo
Vlag van Brazilië Flamengo
Vlag van Frankrijk Ol. Marseille
Vlag van Brazilië Fluminense
Vlag van Brazilië Botafogo
Vlag van Brazilië Grêmio
Vlag van Brazilië Vasco da Gama
Vlag van Brazilië Corinthians
Vlag van Verenigde Staten California Surf
Vlag van Frankrijk AS Aix
Vlag van Brazilië Grêmio
264 (83)
105 (19)
31 (17)
85 (16)
Interlands
1967-1977 Vlag van Brazilië Brazilië 78 (17)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Paulo Cézar Lima (Rio de Janeiro, 16 juni 1949), beter bekend onder zijn spelersnaam Paulo Cézar Caju, is een voormalig Braziliaans voetballer. Hij kwam uit voor diverse clubs, voornamelijk uit Rio de Janeiro, en kwam tot 78 interlands voor Brazilië.

Biografie

Caju bracht als kind jaren door in Honduras toen zijn vader trainer was van CD Olimpia. Zelf begon hij zijn carrière bij Botafogo en won er in het eerste seizoen al het Campeonato Carioca mee. Een jaar later verlengde de club de titel en werd ook landskampioen in de Taça Brasil. In 1971 verloor Botofogo de titel aan Fluminense. Caju kreeg de schuld hiervan en moest vertrekken. Hij ging naar stadsrivaal Flamengo, waarmee hij in 1972 en 1974 kampioen werd.

In 1974 trok hij met Brazilië naar het WK in West-Duitsland. Daar werd hij opgemerkt door Olympique Marseille en ging daar een seizoen spelen en won er de Coupe de France mee. Na één seizoen in europa keerde hij terug en ging bij Fluminense spelen waarmee hij in meteen twee keer op rij de staatstitel won en ook enkele vriendschappelijke toernooien. Ook bij Grêmio won hij twee keer op rij de staatstitel. Na enkele omzwervingen beëindigde hij in 1983 zijn carrière bij Grêmio en deed dat in schoonheid door wereldkampioen te worden, al trad hij zelf niet aan in de finale tegen HSV.