Pax Christi Vlaanderen
| Pax Christi Vlaanderen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 1953 & 1972 | |||
| Structuur | ||||
| Voorzitter | Wim Vandewiele | |||
| Directeur | Stefan Nieuwinckel | |||
| Werkgebied | .svg){kind=small} België
| |||
| Hoofdkantoor | Italiëlei 98a, Antwerpen | |||
| Type | christelijke vredesorganisatie | |||
| Doel | Bevorderen van vrede, veiligheid, rechtvaardigheid en verzoening | |||
| Media | ||||
| Website | www.paxchristi.be | |||
| ||||
Pax Christi Vlaanderen (Latijn voor Vrede van Christus) is de Belgische Nederlandstalige afdeling van de internationale katholieke vredesbeweging Pax Christi. De vzw is politiek ongebonden en interpelleert politici. De organisatie voert actie in in Vlaanderen en elders in de wereld en informeert burgers, organisaties en media. Ze wil vrede, veiligheid, verzoening en rechtvaardigheid bevorderen vanuit humane waarden, christelijke inspiratie en een actieve geweldloosheid.[1]
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1953 werd de Belgische Pax Christi-afdeling opgericht onder invloed van Les Equipes Populaires (de Waalse Katholieke Werklieden Bond (KWB). In 1972 werd de Vlaamse werkgroep een zelfstandige organisatie los van Pax Christi Wallonie-Bruxelles om beter aan te sluiten bij de Vlaamse bevolking. Etienne De Jonghe werd de eerste directeur die toen al een jaar actief was als vrijwilliger binnen die Vlaamse werkgroep. In 1978 volgde hij Carel ter Maat op als internationaal secretaris voor Pax Christi International.
Sinds 1999 benoemt Pax Christi Vlaanderen elk jaar een Ambassadeur voor de vrede.[2]
Sinds 2020 is Pax Christi Vlaanderen actief op vier werkterreinen:
- Internationale veiligheid & ontwapening (o.a. kernwapenontwapening, stop Killer Robots, een ander defensie- en veiligheidsbeleid)
- Conflictregio's (o.a. Israël-Palestina en Oekraïne/Rusland vanuit het oogpunt van vredesopbouw en internationaal recht)
- Inclusieve samenleving (o.a. een menswaardige en duurzame oplossing voor mensen zonder wettig verblijf en een effectief en humaan strafsysteem met oog voor herstel)
- Vredesspiritualiteit (verdieping en verstilling geïnspireerd op christelijke en andere bronnen rond een geweldloze houding en maatschappelijk onrecht)
Leiding[bewerken | brontekst bewerken]
| Periode | Directeur |
|---|---|
| 1972-1978 | Etienne De Jonghe |
| 1978-1985 | Jo Hanssens |
| 1985-1989 | Anne Vansteelandt |
| 1989-1993 | Daniel Van Dael |
| 1993-2001 | Jef Van Hecken |
| 2001-2009 | Giovanni De Weerd |
| 2009-2011 | Peter Houlleberghs |
| 2012-2021 | Annemarie Gielen |
| 2021- | Stefan Nieuwinckel |
| Periode | Voorzitter |
|---|---|
| 1994-1998 | Katlijn Malfliet |
| 1999-2004 | Karel Vanspringel |
| 2004-2013 | Jo Hanssens |
| 2013-2017 | Michel De Samblanx |
| 2017-2019 | Hildegarde Vansintjan |
| 2019- | Wim Vandewiele |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) afgesplitst vanaf een ander artikel op de Nederlandstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie deze pagina voor de bewerkingsgeschiedenis.
|