Pentakoolstofdioxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pentakoolstofdioxide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van pentakoolstofdioxide
ruimtelijk model van pentakoolstofdioxide
Pentakoolstofdioxide
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion
Molmassa 92,05 g/mol
SMILES
O=C=C=C=C=C=O
InChI
1/C5O2/c6-4-2-1-3-5-7
CAS-nummer 51799-36-1
PubChem 521350
Wikidata Q3028845
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Pentakoolstofdioxide, officieel penta-1,2,3,4-tetraeen-1,5-dion, is een oxide van koolstof (een koolstofoxide) met de formule .

De verbinding is in 1988 voor het eerst beschreven door Günter Maier etal, die het verkregen via pyrolyse van cyclohexaan-1,3,5-trion (floroglucine, de tautomere vorm van floroglucinol.[1] Een andere syntheseroute maakt gebruik van de flashpyrolyse van 2,4,6-tris(diazo)cyclohexaan-1,3,5-trion, .[2] In oplossing is de stof bij kamertemperatuur stabiel.[1] De zuivere stof is stabiel tot −96 °C, boven die temperatuur treedt polymerisatie op.[2]