Pentakosiomedimnoi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 22 mrt 2020 om 23:18.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Pentakosiomedimnoi (Oudgrieks: Πεντακοσιομέδιμνοι) was in het oude Athene de rijkste van de vier bevolkingsgroepen.

De archont Solon kreeg in het jaar 594 v. Chr. speciale volmachten om de conflicten tussen de adel en de rest van de bevolking bij te leggen. Hij moest een oplossing brengen voor de ontevredenheid tussen twee groepen: de niet-adellijke rijken enerzijds, die streefden naar politieke medezeggenschap, en de in schuld geraakte boeren en anderzijds, die schulddelging en landverdeling eisten.[1]

Om te beginnen deelde Solon de Atheense burgers in in vier vermogensklassen. De eerste twee klassen bevatten de rijke en wat minder rijke adel en de nouveau riche[1]. De pentakosiomedimnoi (500 schepelmannen) waren mannen die 500 schepel aan graan bezaten.

De pentakosiomedimnoi en de Hippeis (mannen die streden op paarden, de op één na rijkste bevolkingsgroep) konden in de Ekklesia (volksvergadering) gekozen worden om Archont te worden.

De belangrijkste verandering in Athene na Solon was dat bezit telde om ingedeeld te worden in een van de vier bevolkingsgroepen, en niet afkomst.