Periclinaal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ontwikkeling embryo bij herderstasje. a:proëmbryo met kiemdrager, h:hypofyse, b:viercellige kiembol met kiemdrager, c:achtcellig stadium, d:zestiencellig stadium, e:overgang naar het vroege hartstadium, f:hartstadium met v:stengeltop, z:zaadlobben, w:worteltje.

Periclinaal wil zeggen evenwijdig aan het oppervlak. De delende cellen vormen een stapel. Bij periclinale delingen neemt de stengel en de wortel van een plant in lengte toe. Sommige dieren hebben in een embryonaal stadium periclinale deling.

De kiemdrager bij een plantenembryo neemt in lengte toe door periclinale deling.

Periclinaal delend meristeem in wortelpuntje.
Tunica-Corpus model van het topmeristeem (groeipunt). De epidermale (L1) en subepidermale (L2) cellagen vormen de buitenste cellagen, genoemd de tunica. De binnencellaag L3 wordt het corpus genoemd. Cellen in de L1 en L2 lagen delen zijwaarts (periclinaal), waardoor de lagen apart blijven, terwijl de L3 cellaag op een meer willekeurige wijze deelt.