Peroxodizwavelzuur
| Peroxodizwavelzuur | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van peroxodizwavelzuur
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | H2S2O8 | |||
| IUPAC-naam | peroxodizwavelzuur | |||
| Molmassa | 194,14108 g/mol | |||
| SMILES | OS(=O)(=O)OOS(=O)(=O)O
| |||
| InChI | 1S/H2O8S2/c1-9(2,3)7-8-10(4,5)6/h(H,1,2,3)(H,4,5,6)
| |||
| CAS-nummer | 13445-49-3 | |||
| PubChem | 24413 | |||
| Wikidata | Q410526 | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast | |||
| Kleur | kleurloos | |||
| Smeltpunt | (ontleedt) 65 °C | |||
| Goed oplosbaar in | water | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Peroxodizwavelzuur is een anorganisch perzuur met als brutoformule H2S2O8. De stof komt voor als een kleurloze vaste stof, die bij 65°C ontleedt. Het wordt ook wel aangeduid als Marshalls zuur.
Het zuur heeft weinig relevante betekenis, maar de zouten ervan (peroxodisulfaten zoals kaliumpersulfaat) worden in de industrie toegepast. Het zijn krachtige oxidatoren.
Synthese[bewerken | brontekst bewerken]
Peroxodizwavelzuur wordt gewoonlijk bereid door de reactie van zwaveltrioxide met waterstofperoxide:
Als alternatief wordt ook de elektrolyse van zwavelzuur toegepast.