Philip Bailey

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Philip Bailey
Philip Bailey
Algemene informatie
Geboren Denver, 8 mei 1951
Geboorteplaats DenverBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Officiële website
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Philip Bailey (Denver, 8 mei 1951) is een Amerikaans jazz-, soul-, gospel- en R&B-zanger. Hij is zanger en percussionist van de band Earth, Wind & Fire.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Bailey is geboren en getogen in Denver (Colorado). Via de platen van een kennis van zijn moeder maakte hij kennis met jazz. Andere inspiratiebronnen voor hem waren Motown en Stevie Wonder. Tevens leerde hij drums en percussie spelen. In 1972 sloot Bailey zich bij Earth, Wind & Fire als falsetto-zanger, terwijl oprichter Maurice White — eveneens begonnen als drummer en percussionist — de bariton- en tenorvocalen voor zijn rekening nam. Het is de stem van White die op de meeste hits van EWF te horen is, zoals Reasons, September, Boogie Wonderland, After the Love Has Gone en Let's Groove.

Daarnaast werkte Bailey ook mee aan andermans platen; als zanger, percussionist en/of als producer. In 1983 begon hij een solocarrière met pop-, gospel- en jazzrepertoire. Zijn debuutalbum Continuation, geproduceerd door George Duke, kwam in oktober 1983 uit. In 1985, toen Earth, Wind & Fire tijdelijk was stilgelegd, volgde met Chinese Wall een tweede popalbum, geproduceerd door Phil Collins. Het nummer Easy Lover - een duet van Bailey en Collins - werd wereldwijd een hit en behaalde in Nederland de nummer 1-positie. De soloplaten die daarna verschenen konden dat succes niet evenaren.

In 1986 gingen Bailey en White weer samen de studio in om een nieuw Earth, Wind & Fire-album op te nemen. Touch the world was het resultaat. Sinds oprichter White (1941-2016) zich in de jaren 90 terugtrok vanwege de ziekte van Parkinson zijn Bailey, Verdine White en Ralph Johnson de enige originele bandleden die nu nog toeren. Zij worden aangevuld met sessiemuzikanten. Ook Baileys vrouw (Kristel Bailey), die ooit achtergrondzangeres was bij de Isley Brothers, toerde een paar jaar met de band mee. Philips zoon, Philip Doron Bailey, is inmiddels een vaste waarde in de band en schreef ook teksten voor de laatste EWF-albums. In 2002 zong Philip voor de housegroep Blaze het nummer Breathe.

In 2019 verscheen er voor het eerst sinds 2002 een nieuw soloalbum van Bailey; Love Will Find a Way werd uitgebracht op Verve en bevat covers.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Continuation 1983 onb
Chinese Wall 1985 onb
The Wonders of His Love 1985 onb Gospel
Inside out 1986 onb
Triumph 1986 onb Gospel
Family Affair 1989 onb
Philip Bailey 1994 onb
Life and Love 1998 onb
Dreams 1999 onb
Soul on Jazz 2002 onb

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Easy Lover 1984 5-1-1985 1(4wk) 14 met Phil Collins
Walking on the Chinese Wall 1984 38 3
Twins 1989 8-4-1989 16 7 met Little Richard

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
Easy Lover (met Phil Collins) 503 627 679 660 654 716 994 1110 1371 943 1336 1381 1509 991 1214 1243 1278 1508 1663 887 645 852 904 920 902
Walking on the chinese wall 1720 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Zie de categorie Philip Bailey van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.