Philipp Melanchthon
| Philipp Melanchthon | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Philipp Melanchthon (1543) geschilderd door Lucas Cranach de Oude
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Philipp Melanchthon | |||
| Geboren | 16 februari 1497 Bretten | |||
| Overleden | 19 april 1560 Wittenberg | |||
| Nationaliteit | Duitse | |||
| ||||
Philipp Melanchthon (Bretten (de Palts), 16 februari 1497 – Wittenberg (Saksen), 19 april 1560) was een Duits filosoof en theoloog. Hij was de rechterhand van Maarten Luther en daarmee een belangrijk geestelijke.
Leven en werk
Melanchthon werd geboren als "Phillip Schwarzerdt", kind van Georg en Barbara Schwarzerdt. In zijn tijd was het onder geleerden gebruikelijk om een naam te latiniseren (vertalen naar het Latijn) of te vergrieksen. "Schwarze erde" (zwarte aarde) werd in het Grieks: "Melan chthon" (Μελάνχθων).[1]
Melanchthon was classicus en theoloog en speelde een rol in de reformatie, naast mensen als Luther en Calvijn. Hij was een onderwijsman in hart en nieren en een van de grondleggers van het moderne onderwijs in Europa. Hij stichtte scholen, ontwierp leerplannen en opleidingen en vernieuwde het onderwijs in Duitsland op tal van punten. Hij bouwde in de lutherse wereld een sterk humanistisch gericht schoolsysteem uit. Omwille van dit feit werd hij ook wel "de opvoeder van Duitsland" genoemd. De Groninger kroniekschrijver Abel Eppens was een leerling van Melanchthon.
In 1530 stelde hij de 28 punten van de Confessio Augustana op, die de geloofsbelijdenis werd van al de lutheranen in Duitsland. Deze werd door de lutherse vorsten opgedrongen aan hun onderdanen, zodat er na de godsdienstvrede van Augsburg in 1555 wel degelijk kan gesproken worden van één Duitse lutherse gemeenschap.
Aan Melanchthon zijn twee musea gewijd, namelijk het Melanchthonhuis, zijn woonhuis in Wittenberg en het Melanchthonhaus in zijn geboorteplaats Bretten.
Door zijn grote invloed op het schoolsysteem en zijn ideeën over opvoeding zijn er verschillende scholen naar hem vernoemd.
- ↑ Dr. Herman J. Selderhuis (2001). Apeldoornse Studies: Melanchton. Theologische Universiteit Apeldoorn, pp. 9. ISBN 90-75847-09-2.
