Naar inhoud springen

Philippe Verkinderen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Ymnes (overleg | bijdragen) op 27 mrt 2020 om 22:07. (+Categorie:Belgisch schrijver; +Categorie:Belgisch scenarioschrijver; +Categorie:Belgisch regisseur (HotCat.js))
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Philippe Verkinderen (Brugge, 31 mei 1981) is een Belgische schrijver, scenarioschrijver en regisseur.

Biografie

Philippe Verkinderen studeerde Audiovisuele Kunsten in het RITS te Brussel, waar hij afstudeerde als schrijver.

In 2009 kwam zijn debuutkortfilm Een Kleine Duw uit, waarvoor hij verschillende prijzen won, zoals de Publieksprijs op het Internationaal Kortfilmfestival Leuven,[1] alsook de Bronze Diana (Film Festival Carinthia], 2010), Grand Prix pour Meilleur Film de la competition (Festival International du Film Indépendant Brussel, 2010), Golden Bear (Festival Der Nationen, 2010) en de Best Short (Bradford Film Festival, UK, 2011).

Voor theater maakte hij als schrijver / regisseur en/of speler de voorstellingen “I Promiscue” en “Dummies” voor De Werf (met Liesa Naert), “STIP” en “Zap, Zapper Zapst” voor Hoog.

In 2005 richtte hij de cabaretgroep Ongericht Enthousiasme op. In 2011 won hij met deze groep de juryprijs van het Camerettenfestival te Rotterdam.

Sinds 2018 schrijft hij verhalen onder het pseudoniem Johanson.

Johanson

Johanson is het pseudoniem en patroniem waaronder hij tragikomische, licht surreële (kort)verhalen schrijft. Daarin toont hij steevast de mens als verhalend wezen dat zijn eigen mythes en rituelen verzint als houvast in een snelle, absurde wereld - en daarmee zowel zijn geluk bepaalt als zijn lot bezegelt.